E-Księgarnia
Wieńce złożono na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach przed pomnikiem „Ku chwale Batalionów Chłopskich” oraz na grobie gen. dyw. Franciszka Kamińskiego – komendanta głównego BCh, szefa I Oddziału Sztabu Komendy Głównej Armii Krajowej, działacza ruchu ludowego.
Uroczyste złożenie kwiatów odbyło się także przed pomnikiem Żołnierzy Batalionów Chłopskich i Ludowego Związku Kobiet.
– Kiedy czcimy Armię Krajową, to mamy na myśli liczne konspiracyjne wojsko. Nie pamiętamy często wówczas, dlaczego było ono tak liczne. Jednym z najważniejszych powodów był udział w jego szeregach mieszkańców wsi oraz scalenie z AK Batalionów Chłopskich – mówił podczas uroczystości pod pomnikiem wiceprezes IPN dr Mateusz Szpytma.
Pomnik Żołnierzy Batalionów Chłopskich i Ludowego Związku Kobiet został odsłonięty 8 października 2019 roku. Instytut Pamięci Narodowej współfinansował realizację upamiętnienia.
Bataliony Chłopskie – w czasie II wojny światowej ruch ludowy stał się jednym z filarów Polskiego Państwa Podziemnego. Siły zbrojne ludowców powstały w sierpniu 1940 r. Nazwę Bataliony Chłopskie, przyjęto formalnie dopiero w 1944 r., ale używano jej już wcześniej. BCh były drugą, po Armii Krajowej, siłą militarną w okupowanej Polsce. W walkę zaangażowało się ok. 170 tys. żołnierzy, którzy przeprowadzili ok. 3 tys. różnego rodzaju akcji bojowych. Do najważniejszych należą m.in. walki w obronie pacyfikowanej Zamojszczyzny w latach 1942–1943, zwłaszcza bitwy pod Wojdą i Zaborecznem oraz walki w obronie tzw. Republiki Pińczowskiej. Bataliony swoją działalność prowadziły również na Kresach Wschodnich, pod okupacją sowiecką i niemiecką. Gdy władzę w kraju przejęli komuniści, wielu żołnierzy tej formacji było prześladowanych, a Bataliony Chłopskie w okresie stalinowskim skazano na zapomnienie.
Święto Żołnierzy Batalionów Chłopskich obchodzone jest 8 października, w rocznicę dnia, kiedy w 1940 r. na komendanta nowo powstałej militarnej organizacji ruchu ludowego zaprzysiężony został Franciszek Kamiński ps. Zenon Trawiński, po wojnie więziony przez komunistów, w III RP awansowany na generała dywizji Wojska Polskiego i odznaczony Orderem Orła Białego.
To już piąty tom serii „Represje wobec wsi i ruchu ludowego (1944/1945–1989)” – wspólnego przedsięwzięcia Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego oraz rzeszowskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej. Niniejsza publikacja stanowi pokłosie konferencji naukowej, jaka odbyła się w Rzeszowie w dniach 1–3 grudnia 2010 r. i jest poświęcona losom żołnierzy Batalionów Chłopskich oraz działaczy Stronnictwa Ludowego „Roch” po II wojnie światowej.
Represje wobec wsi i ruchu ludowego, t.1 (1944–1956)
Represje wobec wsi i ruchu ludowego, t. 2 (1956–1989)
Represje wobec wsi i ruchu ludowego, t. 3 (1939–1945)
Represje wobec wsi i ruchu ludowego, t. 4 (1944–1989). Między apologią a negacją