E-Księgarnia-
Stanisław Józef Biegański
W latach 1911–1914 studiował na Uniwersytecie Lwowskim, gdzie uzyskał doktorat z historii. Od sierpnia 1914 w I batalionie 1 Pułku I Brygady Legionów. Od 7 stycznia 1915 dowódca oddziału karabinów maszynowych w 2 Pułku Piechoty Legionów. Od listopada 1915 roku do końca października 1918 w niewoli rosyjskiej na Syberii. Następnie dowódca kompanii karabinów maszynowych w 5 Dywizji Strzelców Polskich na Syberii. Od lipca 1920 dowódca kompanii w 34 Pułku Piechoty. Po wojnie był członkiem Polskiej Komisji Repatriacyjnej w Rosji. W latach 1923–1925 wychowawca w Korpusie Kadetów Nr I we Lwowie i jednocześnie student UJK, w latach 1925–1926 dowódca batalionu w 2 Pułku Piechoty Legionów. W latach 1927–1929 w Wyższej Szkole Wojennej, 1929–1933 w Wojskowym Biurze Historycznym. Od 1933 zastępca dowódcy 7 Pułku Piechoty Legionów, od lutego 1938 do 30 sierpnia 1939 dowódca 31 Pułku Piechoty Strzelców Kaniowskich. W kampanii polskiej 1939 oficer łącznikowy Sztabu Naczelnego Wodza z MSZ. W latach 1939–1942 w PSZ we Francji i Wielkiej Brytanii. Od 1942 w Armii Polskiej w ZSRR, Armii Polskiej na Wschodzie i 2 Korpusie Polskim. Od 15 sierpnia do 21 października 1944 dowódca 1 Brygady Strzelców Karpackich na froncie włoskim podczas walk o „Linię Gotów”, następnie w Sekcji Historycznej 2 Korpusu. Po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii. M.in. profesor Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie. Pochowany na cmentarzu w Gunnersbury. Grób został wpisany do ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski (nr ewidencyjny 546).
Awanse: podporucznik (1914), porucznik (1915), kapitan (1920), major (1924), podpułkownik (1932), pułkownik (1944).
Bibliografia
R.E. Stolarski, Pułkownik dyplomowany dr Stanisław Biegański Żołnierz i Historyk (1894-1994), „Teki Historyczne” 21 (1994/95), s. 9–15; A. Tuliński, Oficerowie Biura Historycznego i Wojskowego Biura Historycznego w latach 1922–1939 (cz. 1), „Przegląd Historyczno-Wojskowy”, 4/2019, s. 176, 177.