Ukończył gimnazjum w Poznaniu (1913) i cztery semestry politechniki w Berlinie. W 1915 powołany do armii niemieckiej, został przydzielony do 11 zapasowego oddziału lotniczego we Wrocławiu, następnie na kurs obserwatorów-radiotelegrafistów w Królewcu. Od listopada 1918 w Poznaniu, wziął udział w powstaniu wielkopolskim, m.in. w walkach na terenie Poznania. Od maja 1919 instruktor w formowanej 4 Wielkopolskiej Eskadrze Bojowej (w 1920 przemianowana na 15 Eskadrę Myśliwską), z którą wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Po zakończonej wojnie przeniesiony do rezerwy z przydziałem do 3 Pułku Lotniczego w Poznaniu. Rozpoczął studia na wydziale prawa Uniwersytetu Poznańskiego. Został zastrzelony w winiarni „Carlton” w Poznaniu podczas sprzeczki z oficerami 15 Pułku Ułanów. Pochowany w Ujściu nad Notecią.
Awanse: podporucznik (1919), porucznik (1921).
Bibliografia
CAW, Kol. VM, Zdzisław Bilażewski, I.482.18-1071; Wielkopolanie Kawalerowie Orderu Virtuti Militari 1918–1920, red. B. Polak, M. Polak, Koszalin 2010, s. 87; J. Zieliński, W. Wójcik, Lotnicy – Kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari, Warszawa–Toruń 2005, s. 18, 19.