Powstanie Litwy Środkowej ze stolicą w Wilnie zostało ogłoszone przez gen. Lucjana Żeligowskiego 12 października 1920 r. w wyniku pozorowanego „buntu” generała wobec polskiego dowództwa. W rzeczywistości była to akcja przeprowadzona na polecenie Józefa Piłsudskiego, mająca na celu przyłączenie Wilna do odrodzonej Polski. Wilno bowiem, na mocy układu polsko-litewskiego z 7 października 1920 r. wyznaczającego linię demarkacyjną pomiędzy siłami zbrojnymi obu krajów, pozostawało po stronie litewskiej.
Zarządzone przez gen. Żeligowskiego i zbojkotowane przez Litwinów wybory do Sejmu Litwy Środkowej odbyły się 8 stycznia 1922 r. Przy frekwencji wynoszącej 64% uprawnionych, wybrano 106 posłów, którzy pierwsze obrady odbyli 1 lutego 1922 r.
Na posiedzeniu w dniu 20 lutego 1922 r. Sejm Litwy Środkowej przyjął „Uchwałę w przedmiocie przynależności państwowej Ziemi Wileńskiej”. Punkt 4. Uchwały stanowił: „Ziemia Wileńska stanowi bez warunków i zastrzeżeń nierozerwalną część Rzeczypospolitej Polskiej”. Za wnioskiem o przyłączenie regionu do Polski głosowało 96 posłów, 6 reprezentujących PPS wstrzymało się od głosu.
Ustawą z dnia 6 kwietnia 1922 r. o objęciu władzy państwowej nad Ziemią Wileńską potwierdzona została Uchwała polskiego Sejmu Ustawodawczego z 24 marca 1922 r. o włączeniu Ziemi Wileńskiej, czyli powiatów wileńskiego, oszmiańskiego, święciańskiego, trockiego i brasławskiego do Rzeczpospolitej Polskiej. Decyzją z 15 marca 1923 r., pomimo protestów władz Litwy, Konferencja Ambasadorów Głównych Mocarstw Sprzymierzonych i Stowarzyszonych potwierdziła przebieg granicy Polski z Litwą.
O stosunkach polsko-litewskich w dwudziestoleciu międzywojennym możecie Państwo przeczytać w publikacjach Instytutu Pamięci Narodowej:
Bez emocji. Polsko-litewski dialog o Józefie Piłsudskim, red. Danuta Jastrzębska-Golonkowa, Alvydas Nikžentaitis, Włodzimierz Suleja i Tadeusz Wolsza, IPN, Instytut Polski w Wilnie, Instytut Historii Litwy, Warszawa 2020
Ku niepodległości. Kierunek północno-wschodni (1918–1923), red. Diana Maksimiuk, Paweł Niziołek, Białystok – Warszawa 2021
|
Włodzimierz Suleja, Mundur na nim szary… Rzecz o Józefie Piłsudskim (1867–1935), Warszawa 2018
Marek Gałęzowski, Jerzy Kirszak,–1935, Warszawa 2018
|
|
Artur Ochał, Tarcza II Rzeczypospolitej. Korpus Ochrony Pogranicza 1924–1939, Warszawa 2018
Artur Ochał, Na litewskiej rubieży. Brygada Korpusu Ochrony Pogranicza „Grodno” (1929–1939), Warszawa 2017
|
|
Grzegorz Rąkowski, Kresowe rezydencje. Zamki, pałace i dwory na dawnych ziemiach wschodnich II RP, t. 1: Województwo wileńskie, Warszawa 2017
Od Maximis undique pressi do Totus Tuus Poloniae populus. Metropolie mohylewska i wileńska w latach 1798–1992, red. Jarosław Wasilewski, Białystok – Warszawa 2019
|
|