E-Księgarnia
Na pytanie, jak powinniśmy się zaprezentować światu w 2018 r., aby za granicą dostrzeżono, że jest to bardzo ważne wydarzenie, i to nie tylko dla Polaków, prezes IPN odpowiada, że przede wszystkim powinniśmy o tym, co wydarzyło się przed stu laty, opowiedzieć sobie. – Bo patrzymy na te wydarzenia niczym na obraz Kossaka. Jest jakiś polski pejzaż, ułan i nagle nam się to odzyskanie niepodległości przydarzyło. A to był proces, ogromny wysiłek pokoleń Polaków, którzy przeżyli ponadstuletnią niewolę zgotowaną nam przez trzy sąsiednie mocarstwa. Trzeba było niezwykłej siły. Byliśmy w stanie na niepodległość się wybić mimo różnic majątkowych, politycznych, społecznych i biedy, obojętności części społeczeństwa oraz, najdelikatniej mówiąc, braku entuzjazmu do odradzającej się Polski w Europie...
IPN stawia na bohaterów niepodleglości. Wydobycie z niepamięci tych, dzięki którym Polska stała się wolna, pokazanie, dlaczego im się udało. – IPN chce dotrzeć przede wszystkim do młodzieży, która przez ostatnie kilkanaście lat fascynuje się oporem antykomunistycznym i żołnierzami wyklętymi – mówi prezes Instytutu.
By upamiętnić stulecie odzyskania niepodległości IPN zamieścił w internecie nazwiska 88 tys. osób odznaczonych Medalem i Krzyżem Niepodległości. – Chcemy, aby ta gigantyczna baza, która znajduje się pod adresem www.niezwyciezeni1918-2018.pl, posłużyła do działań edukacyjnych, niemal detektywistycznych – podkreśla dr Szarek. Na tej liście młodzież „może szukać swoich przodków, sąsiadów, absolwentów szkół, do których chodzą, a na podstawie wyników ich poszukiwań powstaną prace plastyczne i krótki film zatytułowany »Niezwyciężeni 1918«. Uczniowie sami mogą nakręcić go smartfonem”.
W wywiadzie prezes IPN zdradza, jakie polskie historie sprzed stu lat poleciłby filmowcom. Przypomina m.in. „niesamowitą opowieść o rajdzie rtm. Konstantego Plisowskiego, który przez zbolszewizowaną Rosję prowadził swój szwadron przez ponad 1 tys. km od Odessy do Bobrujska”.
Zapytany o opinię na temat dyskusji, kiedy w Polsce skończył się komunizm, dr Szarek stwierdził, że „nadal niektóre segmenty życia są pod wpływem osób wywodzących się z PRL. To dotyczy zarówno uczelni, sądownictwa, jak i w pewnej mierze biznesu czy gospodarki”.
Dr Szarek jest zwolennikiem wyburzenia Pałacu Kultury i odbudowania centrum stolicy zgodnie z tym, jak wyglądało w 1939 r. – Nie trafiają do mnie argumenty, że pomnika Stalina nie dałoby się wyburzyć.
Dziennikarz Marcin Wikło chciał się dowiedzieć, czy „widocznym znakiem końca komunizmu mogłoby być wyburzenie Pałacu Kultury i Nauki im. Stalina w centrum Warszawy”. Dr Szarek jest zdania, że „należy odbudować centrum stolicy zgodnie z tym, jak wyglądało w 1939 r.”. Prezesa IPN nie przekonuje argument, że zburzenie „pomnika Stalina jest niemożliwe, bo to kosztuje”. – Gdybyśmy zdołali uzyskać od Niemiec reparacje, to można je wykorzystać na sfinansowanie odbudowy budynków ulic Chmielnej, Złotej, Siennej. Warszawa, zwana kiedyś Paryżem Północy, mogłaby odzyskać kawałek swojej duszy – tłumaczy dr Szarek.
Cały wywiad w tygodniku „Sieci”: https://www.wsieciprawdy.pl/