20 października 2021 roku w Centrum Edukacyjnym IPN „Przystanek Historia” w Warszawie odbyła się dyskusja na temat książki Ewy Rzeczkowskiej „Władysław Siła-Nowicki. Żołnierz i konspirator 1939–1956”.
W rozmowie uczestniczyli:
- dr Ewa Rzeczkowska – autorka, Katolicki Uniwersytet Lubelski
- Maria Nowicka-Marusczyk – córka Władysława Siły-Nowickiego
- Mariusz Olczak – dyrektor Archiwum Akt Nowych
- dr hab. Filip Musiał – dyrektor Oddziału IPN w Krakowie
- Prowadzenie: dr hab. Rafał Łatka, Biuro Badań Historycznych IPN
W spotkaniu uczestniczył także dr hab. Karol Polejowski, zastępca prezesa Instytutu Pamięci Narodowej.
Transmisja odbyła się na kanale IPNtv
Władysław Siła-Nowicki żył w kilku epokach: Polski międzywojennej, II wojny światowej, komunizmu oraz ponownie wolnej Polski. Miał okazję poznać wielu ludzi, którzy odegrali kluczową rolę w historii Polski XX w. W zbiorowej pamięci Polaków zapisał się jako prawnik, obrońca w procesach politycznych PRL, chadek, działacz społeczno-polityczny. Niewiele osób pamięta, że przed wojną odbył służbę wojskową i zdobył patent oficerski. Wybuch II wojny światowej był w jego życiu wydarzeniem krytycznym. Wówczas Siła-Nowicki jako podporucznik został powołany do wojska. Następnie walczył w szeregach polskiej kawalerii. W czasie okupacji zaangażował się w działalność cywilnych i wojskowych struktur Polskiego Państwa Podziemnego. Wziął też udział w powstaniu warszawskim. Po wojnie nie złożył broni. Na terenie Lubelszczyzny podjął konspiracyjną działalność w Zrzeszeniu „Wolność i Niezawisłość” oraz legalną aktywność polityczną w Stronnictwie Pracy. W obu organizacjach pełnił funkcje kierownicze. Za działalność niepodległościową został skazany na karę śmierci, zamienioną później na dożywocie. Opuścił więzienie w 1956 roku.