E-Księgarnia
13 października 2021 roku, w Centrum Edukacyjnym Instytutu Pamięci Narodowej „Przystanek Historia” w Warszawie, odbyła się dyskusja o rewolucji węgierskiej ’56.
W spotkaniu udział wzięli:
- dr Gábor Lagzi, radca, dyrektor Instytutu Liszta – Węgierskiego Centrum Kultury Warszawa
- dr hab. Konrad Białecki, prof. UAM (OBBH IPN Poznań)
Prowadzenie: Jan Ruman, redaktor naczelny „Biuletynu IPN”.
Transmisja odbyła się na kanale IPNtv
Powstanie węgierskie z października 1956 roku przedstawiają na naszych łamach wybitni historycy węgierscy. Możemy więc spojrzeć na krwawe wydarzenia sprzed 65 lat oczami badaczy, dla których ówczesne zmaganie z Sowietami jest fundamentem wolności ich ojczyzny. Powstanie 1956 r. to najbardziej znany, także na arenie międzynarodowej, rozdział w historii Węgier XX wieku. Jego najważniejszym celem było wybicie się na niepodległość.
Węgrzy także mają swoją „Łączkę”. To kwatera 301 Nowego Cmentarza na obrzeżach Budapesztu. Grzebano tu potajemnie ofiary komunistycznego terroru. Najmłodszą ofiarą represji, które dotknęły uczestników rewolucji 1956 r. był Péter Mansfeld. Gdy go stracono, miał osiemnaście lat i jedenaście dni. W momencie popełnienia „przestępstw”, za które został skazany na karę śmierci, nie ukończył nawet siedemnastego roku życia.
„Polacy przeżywali wydarzenia budapeszteńskiej jesieni 1956 r. tak, jakby były kontynuacją bohaterskich i beznadziejnych walk toczonych w Powstaniu Warszawskim. Niezwykłe poczucie sympatii do Węgrów dało się odczuć niemal we wszystkich zakątkach kraju” – wspomina István Kovács.