Nawigacja

100 BOHATERÓW NA 100-LECIE BITWY WARSZAWSKIEJ

Jan Czapla vel Czaplo (ur. 12 czerwca 1893 w Lidzie, zm. 14 sierpnia 1920 pod Borkowem) – major piechoty.

W boju o przyczółek mostowy na rzece Wkra pod Borkowem 14 VIII 1920 na czele młodych ochotników w silnym ogniu karabinów maszynowych i artylerii szedł do ataku na białą broń odzyskując obwarowane przez nieprzyjaciela pozycje. Przez cały dzień podtrzymywał żołnierzy na zajmowanych pozycjach, na który skierowany był ogień artylerii nieprzyjaciela na całym odcinku. Bohaterstwo swe i nieustraszoną odwagę przepłacił życiem trafiony w pierś kulą karabinową drugiego kontrataku. (Wniosek na odznaczenie Virtuti Militari, 28 sierpnia 1920)

  • Jan Czapla vel Czaplo
    Jan Czapla vel Czaplo

W latach 1912–1914 junkier Wileńskiej Szkoły Wojskowej, następnie do 1917 w armii rosyjskiej, dwukrotnie ranny w walkach z Niemcami i wielokrotnie odznaczony. Absolwent Akademii Sztabu Generalnego w Piotrogrodzie. Od 1918 w I Korpusie Polskim, później w 5 Dywizji Strzelców Polskich na Syberii, z którą przeszedł cały szlak bojowy, po czym z resztkami jednostki przypłynął 1 lipca 1920 do Gdańska. W odtwarzanym 1 Syberyjskim pułku piechoty został dowódcą I batalionu i wraz z oddziałem 13 sierpnia tr. wszedł do akcji nad Wkrą. Poległ dzień później. Pochowany w zbiorowej mogile żołnierskiej w Borkowie.

Awanse: podporucznik (1914), kapitan (1916), major (1920).

Bibliografia

CAW, Kol. VM, Jan Czapla, I.482.65-5606; Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. Słownik biograficzny, t. II, 1914–1921, cz. 1, red. B. Polak, Koszalin 1993, s. 28.

do góry