E-Księgarnia
21 września 2022 r., w wieku 99 lat odszedł podpułkownik Polikarp Paduch pseudonim „Jar”, żołnierz Kierownictwa Dywersji Armii Krajowej (KEDYW) Obwodu Łuków, elitarnych oddziałów armii podziemnej.
Polikarp Paduch był żołnierzem I Batalionu 35 Pułku Piechoty Armii Krajowej z Jaty, podkomendnym ppłk Wacława Rejmaka „Ostoi”. Brał udział w akcjach bojowych na terenie powiatu łukowskiego, za udział w których został odznaczony Krzyżem Walecznych. Te najbardziej znane to: akcja wysadzenia niemieckiego pociągu osobowego pod Borowiną 18 listopada 1943 roku (wówczas Polikarp Paduch został ciężko ranny) i akcja partyzancka na wojskową kolumnę na drodze z Łukowa do Siedlec 20 lipca 1944 roku (znana powszechnie jako „Bitwa pod Gręzówką”).
Po wojnie jako były żołnierz Armii Krajowej był represjonowany, zwolniony ze Stoczni Gdańskiej i wysiedlony wraz z 5-osobową rodziną.
Od 1952 r. mieszkał w Józefowie-Michalinie (70 lat). Pracował w Spółdzielni Areometr w Radości pełniąc funkcję wiceprezesa.
W wolnej Polsce był prezesem Środowiska Warszawskiego 9 Podlaskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej z siedzibą w Otwocku, a potem w Warszawie oraz prezesem Związku Inwalidów Wojennych Oddział w Otwocku.
Organizował uroczystości religijno-patriotyczne, w tym budowy pomników i tablic upamiętniających ludzi, fakty i czyny – miejsca pamięci narodowej i martyrologii Narodu Polskiego na terenach Centralnej Polski i Podlasia.
Był kombatantem ze służbą w Armii Krajowej, członkiem Korpusu Weteranów Walk o Niepodległość RP. Odznaczony Krzyżem Walecznych oraz innymi Krzyżami Bojowymi i Niepodległości.
Polikarp Paduch wraz z żoną Izabellą ( por. pseud. Baśka – zmarła w 2021 r.) w 2016 r. otrzymali Medal za długoletnie pożycie małżeńskie z rąk Burmistrza Miasta Józefowa podpisany przez Prezydenta RP.
W 2018 r. został mianowany na stopień podpułkownika przez Ministra Obrony Narodowej. Akt mianowania wręczono mu w mieszkaniu w Michalinie, w obecności przedstawiciela Urzędu Miasta Józefowa oraz najbliższej rodziny.
Był z pokolenia, które wzrastało w czasach wolnego i suwerennego Państwa Polskiego, gdzie słowa Bóg-Honor-Ojczyzna nie były czczym frazesem. Gdy ojczyzna była w potrzebie w czasie okupacji niemieckiej, nie wahał się podjąć walkę w szeregach Armii Krajowej w Kedyw-ie z bronią w ręku, nie szczędząc trudu, zdrowia i życia. W latach PRL, nowego zniewolenia, wykazał właściwą postawę patriotyczną, nie zszedł z wybranej drogi. W wolnej Polsce kontynuował postawę patriotyczną niestrudzoną pracą społeczną i wychowywaniu młodego pokolenia w tym duchu.
Do końca był wierny Bogu i Ojczyźnie.
Cześć Jego pamięci!