E-Księgarnia
Koncert odbył się w Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. W murach dawnego Aresztu Śledczego szczególnie zabrzmiały słowa o zniewoleniu, ale i tęsknocie za niezależnością, rozbudzonej podczas „karnawału Solidarności”. W stanie wojennym patriotyczna kultura zeszła do podziemia, powszechna była cenzura. Słowo, wiersz, melodia czy piosenka – poprzez zawarte w nich symbole – nabierały często głębszego znaczenia. Metafory ukazywały samotną jednostkę wobec brutalnej władzy. Bunt i wiara, że się uda, że musi się udać, że w końcu staniemy kiedyś wyprostowani – dawały wówczas nadzieję.
O tym zaśpiewał podczas koncertu jedyny w swoim rodzaju wykonawca i aktor, jakim jest Janusz Radek. Na scenie zabrzmiały takie utwory jak „Czerwone mury” śpiewane po wojnie w mokotowskiej katowni, strajkowa „Piosenka dla córki”, „Dziwny jest ten świat”, legendarny „Psalm stojących w kolejce”, wykrzyczane na koncertach Perfectu „Chcemy być sobą”, popularna w podziemiu „Gdy tak siedzimy” oraz niosące nadzieję „Mury” czy „A my nie chcemy uciekać stąd”, śpiewane wówczas przez Jacka Kaczmarskiego. Nie zabrakło tekstów mistrzów poezji. Usłyszeliśmy „Przesłuchanie Anioła” Zbigniewa Herberta czy „Pielgrzyma” Cypriana Kamila Norwida. Janusz Radek wykonał także niezwykle wówczas popularne „Ogrodu serce” z repertuaru grupy Daab. Artysta podzielił się również z publicznością osobistymi wspomnieniami z tamtych czasów – mieliśmy okazję spojrzeć na stan wojenny z perspektywy trzynastoletniego chłopca.
Koncert wzbudził w osobach starszych sentymentalne wspomnienia, a dla młodego pokolenia stanowił lekcję historii walki o wolność sprzed kilkudziesięciu lat. Ukazał wielowymiarowość i aktualność utworów również w dzisiejszym świecie.
Instytut Pamięci Narodowej był współorganizatorem recitalu.
Obejrzyj koncert na kanale IPNtv