E-Księgarnia
Seweryn Jaworski. Fot. Sławek Kasper (IPN)
Seweryn Jaworski urodził się 22 V 1931 w Warszawie, tam też w 1950 roku ukończył liceum ogólnokształcące. W latach 1950-1952 pracował jako robotnik w Zakładach Aparatury Elektronicznej im. Georgi Dymitrowa w Międzylesiu k. Warszawy, od 1954 – jako wychowawca w Szkole Szkutniczej w Pucku, a następnie w zakładzie poprawczym w Warszawie, W latach 1962-1970 był administratorem w ADM Żoliborz, w latach 1970-1981 pracował w Hucie Warszawa, był członkiem Rady Robotniczej. Od 1954 należał do ZNP; od 1952 – do PZPR, był I sekretarzem POP w Szkole Szkutniczej w Pucku. W 1956 usunięto go z partii.
28 VIII 1980 uczestniczył w strajku w Hucie Warszawa, stając na czele Komitetu Strajkowego. Od września 1980 w „Solidarności”, członek Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ Mazowsze; przewodniczący Komisji Zakładowej w Hucie Warszawa; w czerwcu 1981 delegat na I Walne Zebranie Delegatów Regionu Mazowsze, wiceprzewodniczący Zarządu Regionu, delegat na I Krajowy Zjazd Delegatów, członek Komisji Krajowej; we wrześniu 1981 sygnatariusz deklaracji założycielskiej Klubów Służby Niepodległości. Na przełomie listopada i grudnia 1981 z ramienia Zarządu Regionu Mazowsze wspierał strajk studentów-podchorążych Wyższej Ochotniczej Szkoły Pożarniczej w Warszawie.
Bliski współpracownik ks. Jerzego Popiełuszki, m.in. zdeponował u niego 10 tys. dolarów z majątku Regionu Mazowsze (pieniądze te posłużyły do uruchomienia działalności podziemia po 13 XII 1981).
13 XII 1981 został internowany w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku, Warszawie-Białołęce, 23 XII 1982 aresztowany, przewieziony do Aresztu Śledczego Warszawa-Mokotów, w kwietniu i maju 1983 trzykrotnie pobity (szczególnie brutalnie 2 V), w sierpniu 1984 zwolniony na mocy amnestii (sprawa uwolnienia „jedenastki”). Od listopada 1984 członek Komitetu Obywatelskiego Przeciw Przemocy. Współpracownik MRKS, 1 V 1985 uczestnik demonstracji. 15 V 1986 ponownie aresztowany, skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Warszawie na 2 lata więzienia za wzywanie do bojkotu wyborów do Sejmu PRL; zwolniony we wrześniu 1986 na mocy amnestii. W kwietniu 1987 współzałożyciel Grupy Roboczej Komisji Krajowej domagającej się zwołania Komisji Krajowej w składzie z 1981.
W 1989 przeciwnik Okrągłego Stołu. W 1989 współzałożyciel (m.in. z Marianem Jurczykiem, Stanisławem Kocjanem) NSZZ Solidarność ’80, w 1992 założyciel Chrześcijańskiego Związku Zawodowego im. ks. Jerzego Popiełuszki. W 1995 współzałożyciel Ruchu Odbudowy Polski, wiceprzewodniczący Zarządu Głównego.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2006), Krzyżem Wolności i Solidarności (2018).
Od XII 1980 rozpracowywany przez Wydz. III-A KS MO w ramach SO krypt. Mazowsze; od 11 VIII 1981 przez Wydz. III-A KS MO w ramach SOR krypt. Seweryn; od 5 III 1982 przez Wydz. V KS MO w ramach SOS krypt. Edek; od 6 VIII 1984 przez Wydz. V/III-2 SUSW w ramach SOR krypt. Seweryn.
Na podst.: Mirosława Łątkowska, Adam Borowski (Encyklopedia Solidarności)
Fot. Sławek Kasper (IPN)