Instytut Pamięci Narodowej Pierwsza rocznica śmierci Kornela Morawieckiego – działacza opozycji antykomunistycznej, lidera „Solidarności Walczącej” - Aktualności -

przesuń wstecz zdjęcia

przesuń dalej zdjecia

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

W rocznicę śmierci założyciela „Solidarności Walczącej” przy Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL w Warszawie, przy ul. Rakowieckiej, została odsłonięta tablica upamiętniająca Kornela Morawieckiego oraz innych członków „Solidarności Walczącej”. W uroczystości odsłonięcia tablicy wziął udział prezes Instytutu Pamięci Narodowej dr Jarosław Szarek.

Wydarzeniu towarzyszy okolicznościowa wystawa.

– Ta wystawa jest opowieścią o dzielnych ludziach, którzy w trudnych czasach zachowali się jak trzeba. Mój ojciec szukał dobra i prawdy i tym wartościom podporządkowywał swoje działania publiczne – mówił podczas uroczystości premier Mateusz Morawiecki. – Historia Polski to historia wolności. [Ojciec] pytany o to, co mamy robić, mówił: „rób to, od czego upadnie komunizm”. Dziękuję za tę pamięć o moim ojcu, za niesienie tych arcypolskich wartości, które nas ukształtowały i których dzieło będzie wyznaczać losy Polski w przyszłości. Nie ma wartości większej niż Polska, która opiera swoje założenia na wolności i solidarności – podkreślił premier RP.

„Przysięgam walczyć o wolną i niepodległą Rzeczpospolitą Solidarną” – głosiły słowa ułożonej przez Kornela Morawieckiego roty przysięgi, składanej przez członków „Solidarności Walczącej” od listopada 1982 r. Morawiecki był twórcą ruchu stawiającego sobie cele, które większości działaczy podziemia wydawały się niemożliwe do realizacji.

Już w latach siedemdziesiątych związał się z opozycją demokratyczną, wówczas zorganizowaną przede wszystkim wokół KSS „KOR” i Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Był związany z redakcją „Biuletynu Dolnośląskiego”, wówczas najważniejszego pisma opozycyjnego ukazującego się we Wrocławiu. Był to organ Klubu Samoobrony Społecznej, czyli „terenowej” odnogi KSS „KOR”. W 1980 r. został redaktorem naczelnym tego czasopisma i do końca lat osiemdziesiątych pełnił w nim kluczową rolę. Wokół periodyku ukształtowało się środowisko związane z Morawieckim, który już wówczas, jak zwracał uwagę Waligóra, był uważany za działacza radykalnego.

W 1981 r. zasłynął publicznym wezwaniem do wycofania z Polski Armii Czerwonej – takiego postulatu w tym czasie nikt jeszcze nie formułował – a także przygotowaniem ulotek w języku rosyjskim dla żołnierzy Armii Czerwonej, stacjonujących w Polsce. Z tego powodu trafił nawet na jakiś czas do aresztu.

Z dostępnych obecnie w IPN dokumentów wynika, że „Solidarność Walcząca” była organizacją słabo zinfiltrowaną przez SB. „Solidarność Walcząca” dzięki dużemu przywiązaniu jej członków do przestrzegania zasad konspiracji, takich jak samoobserwacja, gubienie ogonów, wykorzystywanie różnych mieszkań do ukrywania liderów (Kornel Morawiecki miejsce ukrycia zmieniał ponad 50 razy) itp., była dobrze przygotowana do działalności w warunkach stanu wojennego.

Morawiecki w tamtych latach nieraz przekonywał, że w Polsce nie dokonano rzetelnej lustracji. „Można agentom wybaczyć, ale nie wolno było godzić się na niszczenie teczek, na honorowanie donosicieli i na stawianie im pomników. Moi niektórzy koledzy z opozycji, korzystając z układów, stali się krezusami finansowymi. Nie o to walczyliśmy. Chcieliśmy Polski sprawiedliwości i równych szans” – mówił wówczas lider „Solidarności Walczącej”

Kornel Morawiecki zmarł 30 września 2019 r. Pogrzeb o charakterze państwowym, z udziałem asysty wojskowej, odbył się 5 października na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Kornel Morawiecki spoczął w Alei Zasłużonych.

5 grudnia 2019 r. został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.

Polecamy najnowszą publikację IPN poświęconą Kornelowi Morawieckiemu – broszurę z serii „Bohaterowie Niepodległej”