E-KsięgarniaWiosną 1940 roku Związek Sowiecki, wbrew najbardziej elementarnym zasadom cywilizowanej ludzkości, wymordował niemal 22 tysiące oficerów Wojska Polskiego i innych polskich formacji mundurowych. Byli oni jeńcami wojennymi, pojmanymi przez sowieckich agresorów w czasie inwazji na Polskę, dokonanej przez ZSRS wspólnie z Rzeszą Niemiecką we wrześniu 1939 roku. Wśród miejsc, gdzie dokonywano zbrodni, objętych później wspólną nazwą Zbrodnia Katyńska, były obiekty należące do zarządu NKWD-MGB obwodu kalinińskiego w obecnym Twerze.
W późniejszych latach władze sowieckie zakłamywały tę zbrodnię, przypisując ją innym sprawcom i cynicznie wykorzystując kłamstwo katyńskie do uderzeń w państwo polskie wewnątrz koalicji antyniemieckiej. W 1946 roku ZSRS podjął nieudaną próbę skazania za tę zbrodnię przed Trybunałem w Norymberdze zupełnie innych ludzi, nazywając ją ludobójstwem. Aby zatrzeć fakty na temat zbrodni, zbudowano w Katyniu pomnik ukrywający prawdziwych sowieckich sprawców oraz przez dekady prześladowano ludzi świadczących prawdę o Katyniu.
Dopiero w latach 90. władze ZSRS uznały, że nie da się dłużej utrzymać w tej sprawie zakłamania, a podtrzymywanie fałszu przynosi ZSRS szkody polityczne. Przyznały się do sprawstwa zbrodni, publikując stosowne, utajnione wcześniej dokumenty. Jednocześnie w kolejnych latach władze Rosji wciąż odmawiały ujawnienia pełnej dokumentacji śledztwa w tej sprawie, a z czasem zaczęły powracać do różnych form zakłamywania Zbrodni Katyńskiej.
Obecnie w takie działania władz rosyjskich wpisuje się demontaż z budynku dawnej siedziby obwodowego zarządu NKWD-MGB w dzisiejszym Twerze tablic upamiętniających ofiary zbrodni katyńskiej – jeńców obozu w Ostaszkowie.
Inskrypcja na jednej ze zdemontowanych tablic brzmiała: „Pamięci jeńców z obozu w Ostaszkowie zamordowanych przez NKWD w Kalininie. Światu ku przestrodze”
Instytut Pamięci Narodowej stanowczo protestuje przeciwko nowej fali zakłamywania Zbrodni Katyńskiej. Takie praktyki oznaczają wpisywanie się dzisiejszego państwa rosyjskiego w tradycje propagandowych manipulacji i zbrodni sowieckiego, stalinowskiego totalitaryzmu.
POLECAMY: Katyń 1940–2020. Zbrodnia – kłamstwo – pamięć (PDF)
| MATERIAŁY IPN O ZBRODNI KATYŃSKIEJ |
* * *
The Institute of National Remembrance strongly protests against the new wave of blurring the traces of the Katyn Massacre by the authorities of today's Russia
In the spring of 1940, the Soviet Union, acting against the most elementary principles of civilized humanity, murdered almost 22,000 officers of the Polish Army and other Polish uniformed formations. They were prisoners of war captured by Soviet aggressors during the invasion of Poland, carried out by the USSR together with the German Reich in September 1939.
Among the places where the crimes, later referred to as the Katyn Massacre, were carried out, there were facilities belonging to the NKVD-MGB board of the Kalinin Oblast in the present Tver (formerly: Kalinin).
In later years, the Soviet authorities tried to conceal the truth about this crime by attributing it to other perpetrators and cynically using the Katyn lie to strike the Polish state within the anti-German coalition. In 1946, the USSR made an unsuccessful attempt to convict someone else for this crime, calling it genocide, before the Nuremberg Tribunal. To blur the facts about the crime, a monument was built in Katyn to hide the truth about Soviet guilt. For decades people speaking openly about Katyn were persecuted.
It was not until the 1990s that the Soviet authorities decided that lying about Katyn was causing political damage to the USSR that their hypocrisy in this case could no longer be continued. The authorities confessed to the crime, and published relevant, previously classified documents. Yet, in subsequent years, they still refused to disclose the full documentation of the investigation in this case, and over time began to return to various forms of manipulating the truth about the Katyn massacre.
The Russian authorities have recently removed plaques from the building of the former headquarters of the NKVD-MGB regional board in today's Tver which commemorate the victims of the Katyn massacre – prisoners of the Ostashkov camp.
The inscription on one of the plaques reads: "In memory of the prisoners of war in Ostashkov murdered by the NKVD in Kalinin. A warning to the world."
The Institute of National Remembrance strongly protests against the new wave of hypocrisy about the Katyn massacre. Such practices mean that today's Russian state is following in the footsteps of propaganda manipulation and crimes of Soviet Stalinist totalitarianism.
Институт национальной памяти выражает свой решительный протест против новой волны уничтожения властями современной России следов Катынской резни
Весной 1940 года Советский Союз, вопреки самым элементарным принципам цивилизованного человечества, убил почти 22 тысячи офицеров польской армии и других польских воинских формирований. Они были военнопленными, захваченными советскими агрессорами во время вторжения СССР в Польшу вместе с немецким рейхом в сентябре 1939 года.
Среди мест, где были совершены преступления, впоследствии получившие общее название Катынской резни, были объекты, принадлежавшие руководству НКВД-МГБ Калининской области на территории современной Твери.
В последующие годы советская власть лгала об этом преступлении, приписывая его другим преступникам и цинично используя Катынь, лгала, чтобы нанести удар по польскому государству в рамках антигерманской коалиции. В 1946 году СССР предпринял неудачную попытку осудить совершенно разных людей за это преступление перед Нюрнбергским трибуналом, назвав его геноцидом. Чтобы стереть факты о преступлении, в Катыни был сооружен памятник, чтобы скрыть настоящих советских преступников, и десятилетиями люди, подтверждающие правду о Катыни, подвергались преследованиям.
Лишь в 90-е годы власти СССР решили, что сохранить лицемерие в этом вопросе уже невозможно, а сохранение фальшивости политически вредно для СССР. Они признались в совершении преступления, опубликовали соответствующие, ранее скрытые документы. В то же время в последующие годы российские власти продолжали отказываться раскрывать полную документацию следствия по делу и со временем стали возвращаться к различным формам фальши Катынской бойни.
В настоящее время такие действия российских властей включают демонтаж мемориальных досок памяти жертв Катынской резни – узников Осташковского лагеря – из здания бывшего регионального штаба НКВД-МГБ в сегодняшней Твери.
Звучала надпись на одной из демонтированных табличек: "В память о заключенных из лагеря Осташкова, убитых НКВД в Калинине. Миру как предупреждение"
Институт национальной памяти решительно протестует против новой волны лжи о Катынской резне. Подобные практики означают, что сегодняшнее российское государство вписано в традиции пропагандистских манипуляций и преступлений советского, сталинского тоталитаризма.