E-Księgarnia-
Jerzy Jastrzębowski, fot. Archiwum IPN
Okupację przeżył w Warszawie, w czasie powstania warszawskiego jego rodzina została wywieziona do Piastowa, a następnie do Krakowa i Nowego Targu. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Warszawy, gdzie w 1959 r. ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim. W tym samym roku rozpoczął pracę w Komitecie ds. Radia i Telewizji „Polskie Radio i Telewizja”. Pracował tam jako lektor, spiker, a następnie jako starszy redaktor.
Od listopada 1980 r. był członkiem NSZZ „Solidarność”, w 1981 r. został członkiem Komisji Zakładowej w Polskim Radiu. W czerwcu 1981 r. został delegatem na I Walne Zebranie Delegatów Regionu Mazowsze, a we wrześniu delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów. Od października 1981 r. był członkiem Komisji Krajowej NSZZ „S”, 11 grudnia został wyznaczony przez Komisję do organizacji i prowadzenia prac Rady ds. Środków Społecznego Komunikowania przy KK.
Od 13 grudnia 1981 r. pozostawał w ukryciu, przygotowywał teksty do podziemnego biuletynu Komitetu Oporu Społecznego. We wrześniu 1982 r. został szefem i spikerem warszawskiego Radia „Solidarność”, pełnił tę funkcję do momentu aresztowania 14 kwietnia 1983 r. 29 lipca 1983 r. został zwolniony na mocy amnestii, a w sierpniu 1984 r. wyjechał do Kanady. Jeszcze w 1984 r. został współpracownikiem i publicystą paryskiej „Kultury” i „Zeszytów Historycznych”, a w 1985 r. polonijnego „Związkowca” oraz od 1986 r. „Tygodnika Powszechnego”. Do Polski powrócił w lutym 1986 r. jednak już w 1987 r. wyjechał do Kanady, gdzie został zatrudniony w kanadyjskim radiu publicznym CBC. W 1989 r. powrócił do Polski, do 2002 r. pracował w CBC, następnie przeszedł na emeryturę.