Instytut Pamięci Narodowej Wystawa „Szlaki Nadziei. Odyseja Wolności” w Londynie - Aktualności -

Wystawa „Szlaki Nadziei. Odyseja Wolności” w Londynie – 9 lutego 2024 r. Fot. Mikołaj Bujak (IPN)

Wystawa „Szlaki Nadziei. Odyseja Wolności” w Londynie – 9 lutego 2024 r. Na zdj. naczelnik Oddziałowego Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej we Wrocławiu dr hab. Tomasz Balbus. Fot. Mikołaj Bujak (IPN)

Wystawa „Szlaki Nadziei. Odyseja Wolności” w Londynie – 9 lutego 2024 r. Fot. Mikołaj Bujak (IPN)

Wystawa „Szlaki Nadziei. Odyseja Wolności” w Londynie – 9 lutego 2024 r. Fot. Mikołaj Bujak (IPN)

Wystawa „Szlaki Nadziei. Odyseja Wolności” w Londynie – 9 lutego 2024 r. Na zdj. Konsul Generalny RP Mateusz Stąsiek. Fot. Mikołaj Bujak (IPN)

Wystawa „Szlaki Nadziei. Odyseja Wolności” w Londynie – 9 lutego 2024 r. Na zdj. prezes IPN dr Karol Nawrocki. Fot. Mikołaj Bujak (IPN)

Wystawa „Szlaki Nadziei. Odyseja Wolności” w Londynie – 9 lutego 2024 r. Fot. Mikołaj Bujak (IPN)

– Poprzez wystawę „Szlaki Nadziei. Odyseja Wolności” pokazujemy, jak Polacy bili się o swoją wolność i nieśli też wolność innym narodom

– powiedział dr Karol Nawrocki.

W wernisażu wzięli udział m.in. Konsul Generalny RP Mateusz Stąsiek, naczelnik Oddziałowego Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej we Wrocławiu dr hab. Tomasz Balbus oraz prezes Ośrodka Społeczno-Kulturalnego dr Marek Laskiewicz.

Prezes IPN spotkał się także z przedstawicielami instytucji emigracyjnych oraz Polonią mieszkającą w Wielkiej Brytanii i zaprezentował dotychczasowe dokonania Instytutu oraz jego najważniejsze cele.

Wystawa  „Szlaki Nadziei. Odyseja Wolności”

W 80. rocznicę rozpoczęcia wędrówki armii gen. Andersa ewakuowanej z ZSRS Instytut Pamięci Narodowej przygotował międzynarodowy projekt „Szlaki Nadziei. Odyseja Wolności”, który upamiętnia wysiłek zbrojny Polskich Sił Zbrojnych podczas II wojny światowej oraz losy ludności cywilnej ewakuowanej z ZSRS wraz z armią gen. Andersa. Zainagurowano go w Warszawie w marcu 2022 roku.

W ramach projektu powstała wystawa „Szlaki Nadziei. Odyseja Wolności” Od tego czasu była pokazywana w wielu krajach na 5 kontynentach w ponad 50 zagranicznych lokalizacjach od Republiki Południowej Afryki, Zimbabwe i Stanów Zjednoczonych po Iran. 

Obejrzyj spot

Więcej o projekcie na portalu IPN szlakinadziei.ipn.gov.pl

* * *.

Maria Krystyna Skarbek urodziła się 1 maja 1908 r. w Warszawie. Od 1939 r. współpracowała z wywiadem brytyjskim. Została skierowana na Węgry z zadaniem podjęcia pracy konspiracyjnej, którą wykonywała wspólnie z Andrzejem Kowerskim. Razem zajmowali się m.in. organizowaniem ucieczek Polaków internowanych w obozach węgierskich, by mogli oni służyć w Polskich Siłach Zbrojnych.

Gdy wojska państw Osi zaatakowały Bałkany w 1941 r., Kowerski i Skarbek zostali przeniesieni na Bliski Wschód, gdzie przez półtora roku pracowali dla Brytyjczyków w Kairze. W lipcu 1944 r., po przeszkoleniu spadochronowym, Krystynę przerzucono do Francji, gdzie współpracowała z tamtejszym ruchem oporu, m.in nawiązała kontakt z Polakami służącymi w Wermachcie i ponad 60 z nich nakłoniła do dezercji.

Krystyna Skarbek została zdemobilizowana w Kairze w kwietniu 1945 r. Po wojnie pracowała jako pokojówka w hotelu, telefonistka, sprzedawczyni w londyńskim domu towarowym Harrods i stewardesa na statkach pasażerskich. Prawdopodobnie to właśnie ją Ian Fleming ukazał jako Vesper Lynd w swojej pierwszej powieści o Jamesie Bondzie – Casino Royale. Krystyna Skarbek została zamordowana 15 czerwca 1952 r.

Stanisław Maczek, ps. Baca (ur. 31 marca 1892 w Szczercu, zm. 11 grudnia 1994 w Edynburgu) – generał broni Wojska Polskiego, prekursor polskiej broni pancernej. Mówiono o nim, że łączył w sobie wysokie wymagania i poczucie dyscypliny z łagodnością i miękkością serca. Stanisław został wcielony do austro-węgierskiej armii i walczył w I wojnie światowej na froncie włoskim. Po przedostaniu się do wojska polskiego wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W wolnej Polsce pozostał w zawodowej służbie wojskowej. W 1938 r. objął dowództwo 10. Brygady Kawalerii.

Niemcy uderzyli o świcie 1 września [19]39. Skłębione myśli zagłuszała satysfakcja, że oto jadę na czele tak szybkiej jednostki, która z kwater pod Krakowem niemal zaraz po ruszeniu będzie biła się gdzieś pod Tatrami. W głowie powtarzałem słowa rozkazu: „Jak najdłużej”. Przewaga wroga była jednak zbyt wielka. W październiku byłem już we Francji. Po jej upadku przez Tunis, Maroko, Gibraltar dotarłem do Szkocji. W lutym [19]42 zostałem dowódcą 1. Dywizji Pancernej.

Gen. Stanisław Maczek

Stanisław Maczek po II wojnie światowej pozostał na emigracji w Edynburgu w Wielkiej Brytanii. Komunistyczny rząd Polski w Warszawie pozbawił go obywatelstwa polskiego. Od 1945 r. nie otrzymywał świadczeń przysługujących żołnierzom alianckim. Rozpoczął pracę jako sprzedawca, a następnie barman w restauracjach w hotelach prowadzonych przez emigrantów polskich. Na wniosek ponad 40 tys. mieszkańców Bredy generałowi przyznano honorowe obywatelstwo Holandii. Zmarł w wieku 102 lat w Edynburgu. Został pochowany na cmentarzu żołnierzy polskich w Bredzie.