Niezależnie od zmieniających się nazw pionu śledczego, jak i struktur UB, przez pierwsze dziesięciolecie Polski "ludowej" cieszył się on ponurą sławą. Stosowane przez śledczych, a akceptowane, a niejednokrotnie zalecane przez szefostwo pionu, jak i urzędu, brutalne metody śledcze były narzędziem walki z opozycją. Wymuszano zeznania, które służyły zarówno rekonstrukcji faktów, jak i skazaniu za nie popełnione czyny.
KIEROWNICY SEKCJI I NACZELNICY WYDZIAŁU ŚLEDCZEGO-
 chor. Bolesław Martiuk (później Bolesław Marczak) Jan 2 V 1919 r. kierownik Sekcji 7 WUBP w Krakowie - od 13 I do 1 IV (?) 1945 r. |
 Edward Szymański b.d. b.d. kierownik Sekcji 8 (Śledczej) Wydziału I WUBP w Krakowie - od 1 IV do 1 VI 1945 r. |
|
bs/ppor. Władysław Kosowski Franciszek 17 X 1918 r. p.o. kierownik Sekcji 8 (Śledczej) Wydziału I WUBP w Krakowie - od 1 VI do 1 XI 1945 r. |
 por. Leon Raca (Szabsia Eliezer Raca) Chaim 4 XI 1912 r. p.o. kierownik Wydziału IV"A" (Śledczego) WUBP w Krakowie - od b.d. do 12 III 1946 r. |
 por. Roman Paszkiewicz (Henryk Keller) Mikołaj (Chaim) 23 III 1921 r. p.o. kierownik Wydziału Śledczego WUBP w Krakowie - od VI do VII 1946 r. |
 kpt. Janusz Wołodko Daniel 25 IX 1918 r. naczelnik Wydziału Śledczego WUBP w Krakowie - od 1 VIII 1946 do 1 X 1947 r. |
 por./kpt. Jan Karpiński (Emanuel Alberg) Ignacy (Izaak) 2 VI 1912 r. naczelnik Wydziału Śledczego WUBP w Krakowie - od 1 X 1947 do 1 IV 1949 r. |
|
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 |