Organizatorami wydarzenia są Archiwum IPN i Wydział Historii UW. Celem konferencji jest wymiana doświadczeń pomiędzy instytucjami zajmującymi się edycją dokumentów dotyczących historii XX wieku, a także omówienie wyzwań, które stoją przed edytorstwem w dobie cyfryzacji i rozwoju społeczeństwa informacyjnego. Spotkanie jest też okazją do prezentacji ważniejszych publikacji źródłowych.
Licznie zgromadzonych na konferencji gości w imieniu dziekana Wydziału Historii Uniwersytetu Warszawskiego powitał dr hab. Tadeusz Rutkowski, który podkreślił, jak cenną inicjatywą jest organizacja konferencji dotyczącej edycji źródeł, skupiającej przedstawicieli świata nauki prezentującego refleksję badawczą na temat edytorstwa i praktyków zajmujących się przygotowywaniem publikacji.
Następnie głos zabrał reprezentujący Instytut Pamięci Narodowej zastępca prezesa IPN dr hab. Karol Polejowski. Otwierając obrady pan prezes podkreślił, jak ważna dla badania najnowszej historii jest dostępność edycji źródłowych. Przypomniał słowa prof. Stefana Kieniewicza wskazujące, że „edycja źródłowa, jeśli [jest] poprawnie zrobiona, zachowuje przydatność swą o wiele dłużej aniżeli monografia, a znacznie jeszcze dłużej niż podręcznik”. Życząc owocnych, pełnych inspirujących refleksji obrad, podziękował władzom Wydziału Historii za współpracę w przygotowaniu spotkania.
W rozpoczynającym konferencję panelu o perspektywach rozwoju edytorstwa i wyzwaniach związanych ze zmieniającymi się potrzebami czytelników i rozwojem narzędzi komunikacyjnych dyskutowali prof. dr hab. Marek Kornat (IH PAN), dr Łukasz Kamiński (Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Wrocławiu) i dr hab. Filip Musiał (Oddział IPN w Krakowie).
W dalszej części obrad zaprezentowane i omówione zostały publikacje źródłowe dotyczące historii II wojny światowej. O swoich doświadczeniach opowiadali przedstawiciele Żydowskiego Instytutu Historycznego - dr Eleonora Bergman i dr Ewa Koźmińska-Frejlak, Muzeum Powstania Warszawskiego - Rafał Brodacki i Instytutu Pamięci Narodowej - dr Bartosz Janczak (OBBH IPN w Łodzi).
W rozpoczynającym drugi dzień konferencji panelu o wyzwaniach, z jakimi zmagają się edytorzy źródeł historycznych do XIX i XX w., w tym o zastosowaniu instrukcji wydawniczych w praktyce i teorii edytorskiej oraz o prawnych i etycznych problemach wykorzystywania w trakcie badań naukowych archiwaliów pochodzących z XX w., dyskutowali prof. dr hab. Jolanta Sikorska-Kulesza (WH UW), dr Ewa Dulna-Rak (Wydawnictwo IPN) oraz prof. dr hab. Alicja Kulecka (WH UW).
W dalszej części obrad słuchacze mieli okazję zapoznać się z trudnościami edytorskimi i translatorskimi napotykanymi w trakcie edycji źródeł dotyczących historii XX w., w tym dokumentów rosyjsko- i angielskojęzycznych, materiałów wytworzonych po 1989 r., archiwaliów czasu wojny, dokumentacji do badań nad historią Kościoła katolickiego lub polityki zagranicznej ubiegłego stulecia.
Swoimi doświadczeniami w zakresie edycji źródeł podzielili się przedstawiciele wielu instytucji zajmujących się badaniem historii najnowszej, w tym: Uniwersytetu Warszawskiego (prof. dr hab. Marek Jabłonowski), Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (dr hab. Rafał Łatka), Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych (Piotr Długołęcki), Archiwum Akt Nowych (dr Włodzimierz Janowski), Wojskowego Biura Historycznego oraz Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL (dr Bartosz Kapuściak), a także Instytutu Pamięci Narodowej (dr hab. Witold Wasilewski, dr Grzegorz Majchrzak, dr Witold Bagieński, dr Rafał Sierchuła). W konferencji udział wzięli również badacze niezależni.
Międzynarodowa konferencja naukowa „Przyszłość i problemy edycji źródeł do historii XX w.” zorganizowana została w celu wymiany doświadczeń pomiędzy instytucjami zajmującymi się edycją dokumentów dotyczących historii XX wieku, a także omówienia wyzwań, które stoją przed edytorstwem w dobie cyfryzacji i rozwoju społeczeństwa informacyjnego. Spotkanie było także okazją do prezentacji ważniejszych publikacji źródłowych.