E-Księgarnia
Matylda Getter (1870–1968), przełożona Prowincji Warszawskiej Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi ocaliła wraz siostrami kilkaset żydowskich dzieci z getta w Warszawie oraz z innych miejsc w okupowanej przez Niemców Polsce. W domu prowincjalnym przy ul. Hożej 53 w Warszawie oraz w ponad 60 klasztorach i placówkach opiekuńczych zgromadzenia otrzymały one schronienie, opiekę i wyżywienie oraz nowe dokumenty.
Podczas II wojny światowej siostra Matylda Getter zobowiązała się przyjąć każde dziecko wyprowadzone z warszawskiego getta. „Ktokolwiek przychodzi na nasze podwórko i prosi o pomoc, w imię Chrystusa, nie wolno nam odmówić” ‒ mówiła siostra Matylda. W ratowanie dzieci żydowskich, za co Niemcy karali śmiercią, zaangażowane było całe zgromadzenie i setki innych osób.
Za swoją działalność Matka Matylda Getter została odznaczona przez instytut Yad Vashem medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.
24 marca 2019 roku w Warszawie przy ul. Hożej 53 została odsłonięta tablica w hołdzie Matce Matyldzie Getter, Siostrom Franciszkankom Rodziny Maryi oraz wszystkim ludziom dobrej woli, którzy ryzykując własne życie, ratowali żydowskie dzieci skazane na zagładę przez niemieckich okupantów. Inskrypcję na tablicy można przeczytać w trzech językach – polskim, angielskim i hebrajskim. Upamiętnienie sfinansowało Biuro Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN.
W 2018 roku IPN sfinansował koszty renowacji znajdujących się na tym cmentarzu nagrobków sióstr Zgromadzenia, do którego należała matka Matylda Getter.
Wystawa przygotowana przez Biuro Edukacji Narodowej IPN we współpracy ze Zgromadzeniem Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi:
„Siostry, […] matkami żydowskich dzieci. Siostry Franciszkanki Rodziny Maryi wobec Zagłady Żydów w czasie II wojny Światowej”
Wystawa ukazuje wysiłek Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi, które w czasie II wojny światowej niosły pomoc tysiącom polskich dzieci w prowadzonych przez siebie szkołach, sierocińcach i ochronkach rozsianych na terenie kraju. Wśród nich siostry ukryły ponad 500 dzieci żydowskich, skazanych przez okupanta niemieckiego na eksterminację. Ocaliły także około 250 dorosłych osób pochodzenia żydowskiego. Wielu innym udzieliły pomocy doraźnej lub tymczasowej. Kierując się chrześcijańską miłością bliźniego, siostry podjęły decyzję, że nie odmówią schronienia żadnemu potrzebującemu. Ryzykując życiem, przeciwstawiły się w ten sposób zbrodniczej polityce III Rzeszy Niemieckiej. Akcję pomocy Żydom koordynowały przełożona generalna zgromadzenia Ludwika Lisówna oraz przełożona prowincji warszawskiej m. Matylda Getter.