Ze smutkiem przyjąłem wiadomość o śmierci
Attili Szalaia
(1950–2020)
wielkiego przyjaciela Polski,
węgierskiego dziennikarza, pisarza, tłumacza, dyplomaty.
Polska stała się jego drugą ojczyzną, którą pokochał w czasie, gdy była inspiracją dla dobrych i wolnych ludzi na całym świecie.
Współpracownik antykomunistycznej opozycji, publikujący poza zasięgiem cenzury.
Autor dziennika „Na polskiej ziemi”.
W 2019 r. uhonorowany Nagrodą IPN „Świadek Historii”.
Prezes Instytutu Pamięci Narodowej
dr Jarosław Szarek
***
Attila Szalai zmarł po ciężkiej chorobie 28 października 2020, pogrzeb odbędzie się w rodzinnej wiosce Pázmánd 7 listopada.
Grzegorz Górny pisał o nim w „Biuletynie IPN”:
...najpierw, począwszy od 1968 r., zjeździł Polskę wzdłuż i wszerz, a następnie w latach 1976–1990 mieszkał w naszym kraju. W tym czasie zajmował się tłumaczeniami literatury polskiej na język węgierski, pisaniem recenzji dla czasopism literackich i realizacją słuchowisk radiowych. W 1980 r. związał się z Solidarnością, a w stanie wojennym działał w podziemiu. Pod różnymi pseudonimami pisywał do konspiracyjnych pism zarówno na Węgrzech, jak i w Polsce. Po upadku komunizmu powrócił do Budapesztu, gdzie pełnił wiele funkcji w mediach i w dyplomacji. Był m.in. redaktorem naczelnym dwóch dzienników: „Új Magyarország” i „Napi Magyarország”. Nad Wisłę wracał na dłużej jako radca ambasady czy dyrektor Węgierskiego Instytutu Kultury.Od 1976 do 1990 r. Szalai, mieszkając w Polsce, prowadził dziennik, zapisując na gorąco najważniejsze wydarzenia, w których przyszło mu brać udział. Dzieło wydała drukiem oficyna Magyar Napló z Budapesztu. Przeszło dziewięćsetstronicowy tom nosi tytuł Lengyel földön (Na polskiej ziemi) i zbiera bardzo dobre recenzje w prasie węgierskiej. Atutem książki jest uchwycenie burzliwego okresu w najnowszych dziejach Polski z perspektywy cudzoziemca, opisującego swe przeżycia ze środka peerelowskiej rzeczywistości, a zarazem zachowującego węgierską optykę („Biuletyn IPN” nr 12/2019).
► Attila Szalai, Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, „Biuletyn IPN” nr 12/2019
Fragment dziennika Attili Szalaia opowiadający o jego udziale we Mszy św. za Ojczyznę w Ossowie 15 sierpnia 1982 r.