E-Księgarnia
W dniu 29 czerwca 2006 roku prokurator Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Gdańsku skierował do Sądu Rejonowego w Olecku akt oskarżenia przeciwko Waldemarowi M., oskarżonemu o to, że w marcu 1982 roku na terenie ośrodka odosobnienia dla kobiet w Gołdapi, jako funkcjonariusz państwa komunistycznego – kapitan służby bezpieczeństwa na stanowisku inspektora w Wydziale V Departamentu III MSW w Warszawie, przekroczył swoje uprawnienia wobec członka NSZZ „Solidarność” Joanny W. w ten sposób, że w celu nakłonienia internowanej Joanny W. do podjęcia współpracy z organami bezpieczeństwa PRL i przekazywania informacji dotyczących działalności wymienionej i innych znanych jej osób w NSZZ „Solidarność” groził w wypadku odmowy podjęcia współpracy, spowodowaniem zatrzymania i tymczasowego aresztowania przez organy ścigania przebywającego na wolności jej niepełnoletniego syna i osadzenia go w celi aresztu wspólnie z więźniami kryminalnymi, które to zachowanie nosiło cechy represji politycznych wobec wyżej wymienionej i było działaniem bezprawnym, na szkodę interesu publiczne go i prywatnego Joanny W., tj. o przestępstwa z art.231 § 1kk i inne.
Postanowieniem z dnia 23 lipca 2008 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia umorzył postępowanie na podstawie art. 1 ust.1 ustawy z dnia 7 grudnia 1989 roku o amnestii.
Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego, złożył w dniu 26 sierpnia 2008 r. sprzeciw na postanowienie o umorzeniu postępowania.
W dniu 25 listopada 2010 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia ponownie umorzył postępowanie, zmieniając jednocześnie podstawę prawną na art. 17 § 1 pkt 6 kpk. Postanowienie sądu zostało uznane za słuszne.
Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego, złożył w dniu 26 sierpnia 2008 r. sprzeciw na postanowienie o umorzeniu postępowania.
W dniu 25 listopada 2010 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia ponownie umorzył postępowanie, zmieniając jednocześnie podstawę prawną na art. 17 § 1 pkt 6 kpk. Postanowienie sądu zostało uznane za słuszne.