Marta Olszewska, z domu Miklaszewska, urodziła się 2 maja 1932 r. w Warszawie. Córka Szczęsnego Miklaszewskiego, inżyniera rolnictwa, oficera AK, więźnia Pawiaka, zamordowanego w obozie na Majdanku i Jadwigi z Nowaczyńskich. Wnuczka Walentego Łukasza Miklaszewskiego, lekarza i antropologa. Prawnuczka Walentego Piotra Miklaszewskiego, profesora prawa karnego Szkoły Głównej Warszawskiej i Uniwersytetu Warszawskiego.
Po ukończeniu studiów polonistycznych na Uniwersytecie Warszawskim rozpoczęła pracę jako dziennikarka. Specjalizowała się w reportażu społeczno-obyczajowym i sądowym. Publikowała w „Kurierze Polskim”, „Prawie i Życiu” i tygodniku „Literatura”.
Należała do Klubu Krzywego Koła. Od połowy lat siedemdziesiątych związana z opozycją demokratyczną. Była autorką relacji z procesu robotników Ursusa w lipcu 1976 r., przekazanej działaczom opozycji, którzy nie zostali wpuszczeni na salę rozpraw. Dzięki niej ujawniona została skala bezprawia i dramatyczna sytuacja uwięzionych. Brała udział w zbieraniu podpisów pod listem do marszałka Sejmu, zawiadamiającym o powstaniu Komitetu Obrony Robotników. List został przez nią wysłany 23 września 1976 r. Po powołaniu Komitetu została jego współpracownikiem.
W stanie wojennym została negatywnie zweryfikowana i otrzymała zakaz publikowania. Od tamtego czasu związana z prasą podziemną. W 1989 r. została członkiem redakcji „Tygodnika Solidarność”.
Była autorką sprawozdań z procesu po morderstwie Grzegorza Przemyka i z procesu zabójców błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki oraz autorką pierwszego wywiadu z płk. Ryszardem Kuklińskim.
W 2006 r. za wybitne zasługi dla rozwoju niezależnego dziennikarstwa i wolnych mediów w Polsce, za działalność na rzecz przemian demokratycznych, za osiągnięcia i trud włożony w pracę w „Tygodniku Solidarność” została odznaczona przez Prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Polonia Restituta. W 2007 r. powołana do Kapituły Orderu Odrodzenia Polski.
Żona Jana Olszewskiego (1930–2019), adwokata, działacza opozycji demokratycznej, prezesa Rady Ministrów w latach 1991–1992.
Matka Marka Majle (ur. w 1952 r.), współpracownika KOR, działacza Solidarności, internowanego w stanie wojennym.
Zapalona brydżystka, „zielonooka” z wiersza „Do zielonookiej” Janusza Szpotańskiego.
Zmarła 5 kwietnia 2020 r. w Warszawie. Została pochowana 14 kwietnia 2020 r. na Cmentarzu Powązkowskim.