Antoni Wincenty Rzeźniczek, urodzony 16 stycznia 1906 r. w Rozbarku, w pow. bytomskim, syn Michała i Marii z d. Skrzypek. W 1925 r. ukończył seminarium nauczycielskie w Tarnowskich Górach w 1925 r. W 1928 r. odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 5 w Krakowie. Podporucznikiem mianowano go 1 stycznia 1931 r. 1 stycznia 1936 r. został awansowany do stopnia porucznika i przydzielony do 75. pp. Był kierownikiem szkoły powszechnej w Lipinach Śląskich. Zmobilizowano go do Kadry Zapasowej Piechoty w Oświęcimiu. Po 17 września 1939 r. dostał się do sowieckiej niewoli. Osadzono go w obozie jenieckim w Kozielsku. Wiosną 1940 został przez funkcjonariuszy NKWD zamordowany i pochowany w katyńskim lesie. Żonaty z Heleną Albiną Tronczyk, miał córki Krystynę i Mieczysławę. W czasie prac ekshumacyjnych w 1943 r. jego zwłoki oznaczono numerem 3280.