W Samodzielnym Batalionie Partyzanckim "Skała"     24 czerwca 1944 r. na naradzie oficerów krakowskiego Kedywu zapadła decyzja o utworzeniu batalionu szturmowego, ktory w czasie nadchodzącej „Burzy” miałby wziąść udział w walkach o Kraków. Trzonem batalionu miały zostać operujące od kilku miesięcy w terenie oddziały partyzanckie „Błyskawica”, „Grom”, „Skok” i „Huragan”. W pierwszym tygodniu sierpnia 1944 r. skoncentrowano je w rejonie Kocmyrzowa i zorganizowano w Batalion Szturmowy nr 299. 10 sierpnia płk Edward Godlewski „Garda” nakazał zmianę nazwy jednostki na Samodzielny Batalion Partyzancki „Skała” i podporządkował ją sobie w składzie Grupy Operacyjnej „Kraków”. Sprecyzowano także zadanie do wykonania: 28 oficerów i 476 żołnierzy uzbrojonych 5 karabinów maszynowych, 55 pistoletów maszynowych, 128 karabinów, pistolety, granaty i butelki zapalające miało uderzyć na miasto w którym stacjonował dziesięciotysięczny garnizon niemiecki, zdobyć koszary batalionu SS w Domu Akademickim „Żaczek”, przebić się przez niemiecką dzielnicę mieszkaniową i urzędową wokół Alei Trzech Wieszczów i opanować ulice aż do Teatru im. Słowackiego.     Realizacja planu powstania w Krakowie została odwołana. Nocą 15 na 16 sierpnia 1944 r. baon został skierowany na północ z zadaniem marszu na pomoc walczącej Warszawie. Tocząc walki dotarł do rejonu Złotego Potoku gdzie Niemcy zatrzymali jego marsz przy próbie przebicia się przez linię kolejową. Batalion ze znacznymi stratami zawrócił w miechowskie, gdzie późną jesienią został zdemobilizowany.