W lwowskim Obszarze AK             „Burza” na terenie Obszaru 3, według ostatecznych zarządzeń, miała być prowadzona w trzech fazach. W momencie rozpoczynania się odwrotu wojsk niemieckich należało wykonać akcje dywersyjne na transporty kolejowe i drogowe. W drugiej fazie uderzyć oddziałami partyzanckimi (leśnymi) na ostatnie odchodzące oddziały niemieckie. W fazie trzeciej oddziały miały się ujawnić wobec nadchodzących wojsk sowieckich aby podkreślić polskość Kresów Wschodnich i udowodnić ciągłość walki z Niemcami. Przewidziano utworzenie kilku zgrupowań oddziałów leśnych: na wschód od Lwowa Zgrupowanie Wschód ppłk. Rekuckiego „Bak” w sile 1000 ludzi z oddziałów leśnych. Zgrupowanie to miało ponadto przejąć z dwie kompanie oddziałów leśnych Okręgu Tarnopol: 1. kompanię 52. pp por. Lipy „Wichura” i 2. Kompanię 51. pp por. Szynalskiego „Tryk” pod wspólnym dowództwem kpt. Garwola „Dziryt”.                         16 lipca 1944 r. pod Złoczowem wszedł do akcji oddział por. „Wichury”, 18 lipca pod Brzeżanami oddział por. „Tryka”. Tego samego dnia, 18 lipca 1944 r., walki z Niemcami rozpoczęła 1. kompania 40. pp kpt. F. Stauba „Proch” ze Zgrupowania Wschodniego. 23 lipca 1044 r. w Biłce Szlacheckiej walkę podjął ze swoim oddziałem por. Czajkowski „Tomasz”. 24 lipca 1944 r. w Starym Siole rozpoczęła się koncentracja 40. pp mjr A. Sawickiego „Młot”. 2. kompania por. Panasiewicza „Śmiały” oraz przybyła z Siemianówki część 3. kompanii por. Dawiskiby „Raszczyc” 25 lipca wsparły nacierających Sowietów.                     27 lipca 1944 r. opuszczony przez Niemców Sambor został zajęty przez kompanię chor. Adama Ekierta „Pogarda”. Wkrótce jednak napływające ze wschodu oddziały frontowe wyparły samotną, pozbawioną sowieckiego wsparcia, kompanię z miasta. W następnych dniach Sowieci musieli stoczyć o nie krwawe boje.   Oddział przebywał w lasach pod Sąsiadowicami, po odebraniu zrzutu wbrew rozkazowi o zniszczeniu wszelkich po nim śladów żołnierze zbudowali namioty ze spadochronowych czasz.