Nawigacja

Nazwy do zmiany

ul. Pieczki Franciszka

W ocenie Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu nazwa powyższa powinna zostać zmieniona jako wypełniająca normę art. 1 Ustawy o zakazie propagowania komunizmu lub innego ustroju totalitarnego przez nazwy budowli, obiektów i urządzeń użyteczności publicznej  (Dz.U. RP z 2016 r. poz. 744).

Franciszek Pieczko (1894–1945) – działacz komunistyczny Komunistycznej Partii Górnego Śląska, Komunistycznej Partii Polski

Górnik w kopalni „Matylda” w Świętochłowicach. W 1914 r. został wcielony do armii niemieckiej, walczył na froncie francuskim. Po wojnie ponownie podjął pracę w kopalni.

W 1922 r. wstąpił do Komunistycznej Partii Górnego Śląska, następnie do Komunistycznej Partii Polski. W 1923 r. brał aktywny udział w strajku w kopalni Matylda. Wszedł w skład komitetu strajkowego pod nazwą „Komitet 21”, utworzonego z inicjatywy KPP pod kierownictwem Józefa Wieczorka. Aresztowany za działalność komunistyczną w 1924 r. i skazany na rok więzienia. Po zwolnieniu został wysłany na szkolenie partyjne do Moskwy. Po powrocie kierował Komitetem Dzielnicowym KPP w Lipinach. Wszedł w skład Komitetu Okręgowego KPP na Górnym Śląsku. W 1932 r. ponownie aresztowany, skazany na trzy lata więzienia.

W tym czasie KPP prowadziła konspiracyjną działalność antypaństwową na rzecz Związku Sowieckiego i ruchu komunistycznego. Żądała oderwania od Polski zarówno ziem wschodnich, jak i Pomorza oraz Górnego Śląska. Na pozostałym terytorium kraju zamierzała tworzyć polską republikę sowiecką. W uchwałach VI Zjazdu KPP z 1932 roku partia oświadczała: „Imperializm Polski ustanowił swe panowanie na Górnym Śląsku na mocy imperialistycznego traktatu wersalskiego, przez zdławienie walki rewolucyjnej proletariatu górnośląskiego, przez oszustwo plebiscytowe, przez rozpętanie nacjonalistycznej antyniemieckiej nagonki [...]. KPP walczy o prawo każdego narodu ujarzmionego przez imperializm polski do całkowitego samookreślenia, aż do oderwania się od państwa polskiego [...]. KPP mobilizuje masy pracujące na Górnym Śląsku jak również na Pomorzu [Gdańskim] do walki z uciskiem narodowym ludności niemieckiej pod hasłem praw do samookreślenia aż do oderwania od Polski [...]. W stosunku do Górnego Śląska i Pomorskiego Korytarza proletariat polski przekreśli orzeczenia imperialistycznych traktatów i zapewni ludności tych ziem prawo samookreślenia aż do oderwania od Polski. W stosunku do Gdańska KPP zwalcza narzucone mu jarzmo Polski i Ligi Narodów, zwalcza aneksjonistyczną politykę imperializmu polskiego i uznaje prawo ludności gdańskiej, siłą oderwanej od Niemiec, do ponownego złączenia się z Niemcami”. Sowieckie władze Międzynarodówki Komunistycznej (Kominternu) zadecydowały o przeorganizowaniu haseł programowych dopiero w roku 1935. Wtedy również w KPP rozpoczęto promocję haseł „jednolitofrontowych”, ale już w 1938 roku KPP została przez Komintern rozwiązana.

W czasie okupacji niemieckiej kontynuował działalność komunistyczną. W 1942 r. wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej. Aresztowany w listopadzie 1944 r., został osadzony w więzieniu w Mysłowicach. Zamordowany w styczniu 1945 r.

Ulica jego imienia istniała już w 1951 r.

 (MKnKr)

do góry