Instytut Pamięci Narodowej Zakończono remont grobu weterana powstań śląskich Emila Walesy w Chorzowie - Bieżąca działalność Biura -

Oddziałowe Biuro Upamiętniania Walk i Męczeństwa  w Katowicach informuje, że zakończyło remont grobu weterana powstań śląskich Emila Walesy, który znajduje na cmentarzu parafialnym w Chorzowie Starym przy ul. Kalusa. Grób ten figuruje w Ewidencji Grobów Weteranów Walk o Wolność i Niepodległość pod numerem 7. Wyremontowany nagrobek wykonano z granitu strzegomskiego. Na płycie poziomej umieszczono awers Śląskiego Krzyża Powstańczego, pod którym umieszczono słowa „Bóg Honor Ojczyzna”.  W/w odznaczenie było przyznawane w celu upamiętnienia bohaterskich walk ludu śląskiego przeciwko niemieckiej przemocy między innymi uczestnikom Powstań Śląskich 1919-1921. 

Prace remontowe zostały sfinansowane przez katowicki pion Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN w Katowicach. Na terenie wspomnianego cmentarza w dniu 25 października 2018 r. odbyły się uroczystości odsłonięcia i poświęcenia nowych nagrobków powstańców śląskich: Wincentego Machajskiego, Pawła Sojki, Alojzego Watoły, Marcina Watoły i Franciszka Wieczorka, wyremontowanych również ze środków OBUWiM. W trakcie tej uroczystości lokalizacja grobu Emila Walesy nie była znana. Wraz z upływem czasu z grobu znikła tabliczka informująca o personaliach w nim pochowanego, a w dokumentach parafialnych nie zachowały się informacje o miejscu pochówku. Promocja wydarzenia w mediach sprawiła, że do Biura Upamiętniania zgłosili się krewni Emila Walesy i wskazali miejsce jego doczesnego spoczynku. Po rozmowach przeprowadzonych z władzami kościelnymi i rodziną OBUWiM Katowice podjęło decyzję o remoncie grobu. Uroczystość odsłonięcia grobu planowana jest na 25 października 2019 r. w 101. rocznicę  wygłoszenia przez Wojciecha Korfantego słynnego przemówienia w Reichstagu.

W roku 2019 planowane są kolejne działania mające na celu przywrócenia godnego stanu miejscom pochówku Powstańców Śląskich, między innymi w Rudzie Śląskiej.

Emil Walesa urodził się 23 stycznia 1882 roku w Chorzowie. Był między innymi sekretarzem oddziału Zjednoczenia Zawodowego Polskiego. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości działał na rzecz powrotu Górnego Śląska do Macierzy. W roku 1919 zaangażował się w działalność ruchu sokolego. Współtworzył wraz z Marcinem Watołą Polską Organizację Wojskową Górnego Śląska w Chorzowie. W wyborach w 1919 roku został wybrany do Rady Gminy Chorzów. Jako radny działał w Komisji Szkolnej. Od 1920 r. był prezesem chorzowskiego gniazda Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Aktywnie działał w starochorzowskim biurze plebiscytowym. W jego ramach był odpowiedzialny za tzw. propagandę. Zajmował się organizowaniem sieci dystrybucji odezw, ulotek i innych drukowanych materiałów. W trakcie strajków szkolnych w latach 1920-1921 organizował zajęcia oświatowe dla polskich dzieci. Brał udział w III Powstaniu Śląskim. Zmarł 11 kwietnia 1926 roku.