Nawigacja

Bieżąca działalność Biura

Kraków. Druga rocznica śmierci gen. Tadeusza Bieńkowicza „Rączego”

Druga rocznica śmierci gen. Tadeusza Bieńkowicza. Fot. Janusz Ślęzak (IPN)
Druga rocznica śmierci gen. Tadeusza Bieńkowicza. Fot. Janusz Ślęzak (IPN)
Druga rocznica śmierci gen. Tadeusza Bieńkowicza. Fot. Janusz Ślęzak (IPN)
Druga rocznica śmierci gen. Tadeusza Bieńkowicza. Fot. Janusz Ślęzak (IPN)
Druga rocznica śmierci gen. Tadeusza Bieńkowicza. Fot. Janusz Ślęzak (IPN)
Druga rocznica śmierci gen. Tadeusza Bieńkowicza. Fot. Janusz Ślęzak (IPN)

13 grudnia 2021 r. w drugą rocznicę śmierci gen. bryg. Tadeusza Bieńkowicza „Rączego” dyrektor krakowskiego IPN dr hab. Filip Musiał i naczelnik Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa dr Maciej Korkuć złożyli kwiaty na grobie Żołnierza Niezłomnego w nowej Alei Zasłużonych na cmentrzu Rakowickim. IPN sfinansował nowy nagrobek na mogile generała.

Tadeusz Bieńkowicz urodził się 15 kwietnia 1923 r. w Lidzie na ziemi grodzieńskiej. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej, służąc w 77. Pułku Piechoty AK Okręgu Nowogródzkiego pod dowództwem por. Jana Borysewicza „Krysi”. Walczył z okupantem niemieckim i sowieckim.

Uczestniczył m.in. w brawurowym szturmie na niemiecki garnizon w Horodnie na Polesiu oraz wielu innych akcji, jak zdobycie Ejszyszek w rejonie solecznickim i stacji kolejowej Werenów, likwidacja Ortskommandantury w Kaleśnikach czy odbicie kilkudziesięciu polskich skazańców z niemieckiego więzienia w Lidzie. Następnie działał w Gdańsku, skąd – z uwagi na zagrożenie ze strony UB – wyjechał do Krakowa i rozpoczął studia na Akademii Handlowej. Należał przy tym do antykomunistycznej konspiracji. Został aresztowany w 1950 r. Przez siedem miesięcy poddawano go torturom, lecz oprawcy nie zdołali złamać Tadeusza Bieńkowicza. Bohaterski żołnierz został skazany na dożywocie. Wyszedł z więzienia w 1956 r.

Przez całe dziesięciolecia gen. Bieńkowicz krzewił wśród młodzieży wiedzę o zbrodni katyńskiej i prawdę o działalności AK oraz Żołnierzy Niezłomnych, zwłaszcza na Kresach. Był m.in. współzałożycielem Związku Więźniów Okresu Stalinowskiego, pełnił funkcje prezesa Polskiego Związku Więźniów Komunizmu w Krakowie, sekretarza Małopolskiej Rady Kombatantów i Osób Represjonowanych oraz Fundacji Muzeum Historii AK, a także prezesa oddziału Nowa Huta w Związku Inwalidów Wojennych Rzeczpospolitej Polskiej.

Gen. Bieńkowicz szczycił się Orderem Wojennym Virtuti Militari V kl., został też odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Kampanii Wrześniowej, Krzyżem Więźnia Komunizmu z Mieczami, Odznaką Weterana, Honorową Odznaką Żołnierza AK.

Generał zmarł 13 grudnia 2019 r. w wieku 96 lat. Państwowe uroczystości pogrzebowe odbyły się w Krakowie 21 grudnia.

do góry