Instytut Pamięci Narodowej Uroczystość upamiętniająca ofiary niemieckiej zbrodni w Forcie III - Pomiechówek, 30 lipca 2020 - Bieżąca działalność Biura -

30 lipca 2020 r., dyrektor Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa Adam Siwek uczestniczył w uroczystości z okazji 76. rocznicy egzekucji żołnierzy podziemia niepodległościowego w Forcie III Twierdzy Modlin w Pomiechówku.

W apelu udział wziął Minister Obrony Narodowej Mariusz Błaszczak, który w ubiegłym roku podjął decyzję o stworzeniu w Forcie III miejsca pamięci i udostępnieniu go zarówno dla badaczy, jak i dla osób, które chcą oddać cześć zamordowanym.

– Przywracamy dziś pamięci tych, którzy zostali pomordowani. Oddajemy im hołd. Obiecujemy, że nie dopuścimy do tego, żeby zapomniano o nich. Obiecujemy, że nie dopuścimy do tego, aby ofiary nie były nazywane ofiarami, a kaci nie byli nazywani katami - mówił minister podczas uroczystości.

Zebrani, w tym licznie przybyła lokalna społeczność oddała hołd wszystkim pomordowanym składając wieńce przez mogiłami ofiar niemieckiej zbrodni.

29 lipca 2019 r. Biuro Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN zakończyło drugi etap ekshumacji na terenie Fortu III. Ujawniono szczątki 43 osób dorosłych oraz trójki małych dzieci. W grudniu odnaleziono szczątki 57 ofiar, które zostały pominięte w powojennych ekshumacjach.

W tym roku BUWiM IPN powróci do Fortu III w Pomiechówku i przeprowadzi III etap prac ekshumacyjnych.

5 września 2019 r. na lewym dziedzińcu Fortu, obok grobów powstałych po zeszłorocznych ekshumacjach, odbyła się ceremonia pogrzebowa ofiar niemieckiego terroru, których szczątki odnaleziono podczas II etapu prac ekshumacyjnych

* * *

Fort III, zbudowany w latach 1883 - 1888, był terenem walk w trakcie I i II wojny światowej, w 1915 i 1939 roku, miejscem internowania Legionistów Piłsudskiego, a w czasie drugiej wojny światowej obozem jenieckim (1939 r.), a następnie według akt śledztwa prowadzonego przez Okręgową Komisję Ścigania Zbrodni Przeciw Narodowi Polskiemu w Warszawie: obozem przesiedleńczym m.in. dla mariawitów (1940-1941 r.), gettem (1941 r.), więzieniem karno-śledczym i miejscem masowych egzekucji dla dystryktu ciechanowskiego (1941- 1944r.), obozem przejściowym dla powstańców warszawskich oraz ludności cywilnej Warszawy i okolic (1944 r.) a następnie obozem pracy Wehrmachtu dla mieszkańców okolicznych miejscowości, jeńców radzieckich oraz więźniów niemieckich (1944-1945r.). Po wojnie znajdowała się tu wojskowa składnica amunicji.