Nawigacja

Akty oskarżenia

325. Akt oskarżenia przeciwko Ryszardowi S.

Prokurator Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Poznaniu skierował do Sądu Rejonowego Poznań – Grunwald i Jeżyce – Wydział VIII Karny akt oskarżenia (nosi datę 27 marca 2015 r., ale przesłano go do sądu dnia 1 kwietnia 2015 r.) przeciwko Ryszardowi S., zarzucając mu, że w dniu 13 marca 1989 r. w Poznaniu, jako funkcjonariusz Wydziału IV KWMO, dopuścił się zbrodni komunistycznej, polegającej na poświadczeniu nieprawdy w wytworzonym przez siebie dokumencie – raporcie dotyczącym rzekomego wręczenia Bernardowi R. nagrody rzeczowej w postaci opłaty paszportowej – co do okoliczności mającej znaczenie prawne i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w wysokości 10.000 zł.

Podobnie w dniu 10 listopada 1998 r. w Poznaniu Ryszard S. poświadczył nieprawdę w wytworzonym przez siebie dokumencie – raporcie dotyczącym rzekomego spotkania z tajnym współpracownikiem o ps. „Emil” -  co do okoliczności mającej znaczenie prawne, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w wysokości 1.000 zł.

W KWMO Ryszard S. zajmował się operacyjnym rozpracowaniem duchowieństwa katolickiego, zakonnego, działaczy świeckich i duchownych oraz aktywistów świeckich innych wyznań – w tym ewangelików.

Bernard R. aktywnie wspierał NSZZ Solidarność, w związku z czym został objęty obserwacją służb w latach osiemdziesiątych, która został zaprzestana w roku 1987 z powodu „zaniechania wrogiej działalności”.

W 1988 r. Bernard R., który nigdy nie był współpracownikiem tajnych służb, został zarejestrowany przez Ryszarda S., jako kontakt operacyjny a następnie jako T.W. „Emil”. Ryszard S. miał spotykać się z Bernardem R. i otrzymywać od niego informacje. W związku z tym pobrał dwukrotnie określone kwoty pieniędzy 10.000 zł oraz 1000 zł, które następnie zatrzymał dla siebie.

Czyny zarzucone Ryszardowi S. zostały zakwalifikowane przez prokuratora, jako przestępstwa opisane w art. 271 § 3 kk w zw. z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o IPN-KŚZpNP.

 

W dniu 3 czerwca 2016 r. Sąd Rejonowy Poznań – Grunwald i Jeżyce uznał oskarżonego Ryszarda S. winnym popełnienia zarzucanych mu czynów i skazał go na karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat tytułem próby, grzywnę w wysokości 400 zł oraz zobowiązał go do przeproszenia pokrzywdzonego.

Apelację od tego wyroku złożył obrońca oskarżonego. Sąd Okręgowy w Poznaniu po rozpatrzeniu tej apelacji, w dniu 8 grudnia 2016 r., umorzył postepowanie karne w związku z przedawnieniem karalności popełnionego czynu.

W dniu 16 października 2017 r. skierowano kasację od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu i wnosząc o uchylenie wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 8 grudnia 2016 roku, sygn. akt XVII Ka 968/16  i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w Poznaniu do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.

Na rozprawie w dniu 24 maja  2018 r. Sąd Najwyższy oddalił kasację Dyrektora Głównej Komisji.

 

 

 

do góry