E-Księgarnia-
Dodatek historyczny IPN do Gazety Polskiej (wydanie 27 lipca 2022)
W dodatku:
- dr Karol Nawrocki, prezes IPN – Bohaterowie '44. Świadectwo patriotyzmu pokolenia II RP
W czasach komunistycznych pamięć o Powstaniu Warszawskim była tłumiona i zniekształcana. Dziś mamy obowiązek przypominać o tych, którzy walczyli i ginęli za wolną Polskę. - dr hab. Jacek Sawicki, prof. KUL, BBH IPN w Warszawie – Decyzja ostatniej szansy
W obliczu utraty suwerenności: Rok 1944 niósł decyzje przełomowe dla sprawy niepodległości Polski. Stosunek Polaków do okupanta niemieckiego był jednoznaczny – to był wróg. Natomiast o Rosji Sowieckiej mówiono „sojusznik naszych sojuszników”. - Robert Szcześniak, Archiwum IPN w Warszawie – 63 dni nadziei
Walka o stolicę: Dowództwo AK wydało rozkaz rozpoczęcia powstania w Warszawie o godz. 17. W murach stolicy udało się zmobilizować ok. 28 tys. powstańców, z czego uzbrojonych było ok. 10 proc. Przeciwnik do zdławienia powstania skierował siły wojska, SS i policji o łącznej liczbie ok. 30 tys. ludzi, mających do dyspozycji czołgi, artylerię i lotnictwo. - dr Soraya Kuklińska, BBH IPN w Warszawie – Miasto bez adresów
Systematyczne unicestwianie Warszawy: Zofia Nałkowska napisała pod koniec października 1944 roku, że Warszawa stała się miastem, „do którego nie można wrócić, miastem bez adresów”. 4 października w „Wiadomościach Powstańczych” informowano, że w wyniku postanowień kapitulacyjnych miasto powinni opuścić pogorzelcy i ludzie pozbawieni dachu nad głową. Szybko okazało się, że wynieść się muszą wszyscy, a do Warszawy wkroczyły oddziały niszczycielskie (Technische Nothilfe). - Maria Zima, BBH IPN w Warszawie – Tragizm exodusu warszawiaków
Dramat wysiedlonych do Dulag 121 Pruszków: Dramat cywilów rozpoczynał się w momencie nakazu opuszczenia domów. Wypędzeni mogli zabrać tylko bagaż podręczny. Następnie kierowano ich do punktów zbornych, a stamtąd koleją lub pieszo do Pruszkowa. Umęczone, głodne i zastraszone tłumy zastawały w obozie Dulag 121 tragiczne warunki. - dr hab. Jacek Sawicki, prof. KUL, BBH IPN w Warszawie – Uparta pamięć Powstania
Walka o miejsce w historii i pomnik bohaterów: Powstanie Warszawskie, oprócz sprawy Katynia, było najważniejszą prawdą, o której ujawnienie trzeba było walczyć przez cały okres PRL-u. O ile do kłamstwa katyńskiego komuniści nie przyznali się do końca – do roku 1989, o tyle stosunek do Powstania Warszawskiego podlegał pewnym modyfikacjom.