Nawigacja

Książki

Od niepodległości do niepodległości. Historia Polski 1918–1989 (dodruk)

Adam Dziurok, Marek Gałęzowski, Łukasz Kamiński, Filip Musiał, Od niepodległości do niepodległości. Historia Polski 1918–1989, Wydanie III poprawione, Warszawa 2014, 508 s.

Czytaj na portalu: polska1918-89.pl

Wiek XX należał do najtrudniejszych w dziejach państwa i narodu polskiego. Niełatwo ten okres opisać, tym bardziej w syntetycznym skrócie. Naszym zamierzeniem było przedstawienie najnowszej historii Polski taką, jaką była. Bez narodowej mitologii, przedstawiającej losy Polaków wyłącznie w odcieniu heroiczno-martyrologicznym. Równocześnie jednak nie uważamy, aby Polacy musieli się swojej historii wstydzić. Przedstawiamy dzieje Polski niepodległej i tej, która przez długie lata doświadczała jej braku. To właśnie niepodległość i zniewolenie naznaczyły dzieje państwa i narodu w XX w.

Za fundament wspólnej pamięci uznajemy trzy wielkie wydarzenia historyczne. Pierwszym jest rozpoczęte czynem legionowym dzieło odzyskania niepodległości, walki o granice Polski i tworzenia zrębów własnej państwowości. Zwracamy uwagę na niełatwe uwarunkowania, kontekst wewnętrzny i międzynarodowy, w jakich ludzie różnych narodowości i wyznań budowali państwo polskie. Drugim – walka w obronie Rzeczypospolitej, prowadzona na niemal wszystkich frontach II wojny światowej, powstanie Polskiego Państwa Podziemnego i największej podziemnej armii Europy – Armii Krajowej. To wówczas Polacy zdobyli się na nieznany w dziejach Polski wysiłek i poświęcenie, które niosły za sobą również niespotykane wcześniej nieodwracalne straty w elicie narodowej. Walkę tę kontynuowali także po wojnie, której zakończenie nie przyniosło oczekiwanej niepodległości. Trzecim z przełomowych wydarzeń polskiego wieku XX był opór przeciw komunistycznemu totalitaryzmowi zwieńczony zwycięskimi strajkami z sierpnia 1980 r., powstaniem „Solidarności" i jej długoletnią walką zakończoną odzyskaniem niepodległości w 1989 r. Przyniosło ono upragnioną wolność nie tylko Polsce, ale i całej Europie Środkowo-Wschodniej. Dziś świat stoi przed nami otworem, każdy z nas może dowolnie kształtować swoją przyszłość. Warto pamiętać, komu tę wolność zawdzięczamy.

Książka stanowi jeden z wielu projektów związanych z badaniami i popularyzacją najnowszej historii Polski zainicjowanych przez Janusza Kurtykę – wybitnego historyka i Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej – naszego Szefa, który zginął wraz z Prezydentem Rzeczypospolitej Lechem Kaczyńskim i wieloma znakomitościami polskiego życia publicznego, gdy zdążał złożyć hołd oficerom Wojska Polskiego zamordowanym siedemdziesiąt lat temu w Katyńskim Lesie.

Janusz Kurtyka był jednym z najwybitniejszych współczesnych badaczy średniowiecza. Równolegle badał dzieje najnowsze, szczególnie historię powojennego podziemia niepodległościowego. Od 1994 r. był redaktorem naczelnym „Zeszytów Historycznych WiN-u", z których uczynił znakomite, profesjonalne pismo naukowe. Był jednym z twórców Instytutu Pamięci Narodowej – w latach 2000–2005 dyrektorem Oddziału Instytutu w Krakowie, a w latach 2005–2010 – Prezesem IPN.

Przywrócenie pamięci społecznej żołnierzy i działaczy powojennego podziemia niepodległościowego było w jego przekonaniu sprawą fundamentalną. Żywił przekonanie, że bez świadomości o patriotycznym zrywie okresu wojennego i powojennego nie sposób zbudować suwerennego państwa i wolnego społeczeństwa. Bezkompromisowo poszukiwał prawdy historycznej – nie był zdolny do pomijania faktów czy analizy źródeł „z intencją", nie umiał pogodzić się z tym, że można z przyczyn politycznych przeczyć historycznym faktom, a w powojennym zniewoleniu Polski doszukiwać się jakichkolwiek pozytywnych przesłanek. Nie godził się na to, że – jak stwierdzał wybitny politolog francuski Alain Besançon – zbrodniczy komunizm „cieszy się niepamięcią i korzysta z amnestii ku powszechnej niemal zgodzie". W swych działaniach kierował się dobrem państwa, wytrwale dążył do wyrwania go z krępujących je pozostałości po komunizmie.

Marzeniem Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej było podarowanie młodzieży polskiej przystępującej do matury popularnego wykładu najnowszej historii Polski, w którym ujęto by szerzej niż w szkolnych podręcznikach zagadnienia szczególnie ważne dla narodowej pamięci. Wybrani przez Niego do realizacji tego zamierzenia historycy przedstawili osiągnięcia i niepowodzenia niepodległego państwa polskiego, odbudowanego w 1918 r. po ponadwiekowej niewoli, zmagania obywateli Rzeczypospolitej z niemieckim nazizmem i sowieckim komunizmem, a później społeczeństwa polskiego z powojennym zniewoleniem komunistycznym. Janusz Kurtyka uważał, że książkę tę powinni napisać młodzi historycy, którzy urodzili się w latach siedemdziesiątych i w dorosłość wkroczyli już w niepodległej Rzeczypospolitej, w których jednak problematyka najnowszej historii Polski budzi emocje, wrażliwość i przekonanie o konieczności upamiętnienia ludzi walczących o niepodległość przeciw totalitarnemu zniewoleniu. Wymagał jednak, by potrafili również spojrzeć na nią krytycznie. Janusz Kurtyka był wnikliwym i krytycznym recenzentem naszej pracy, a swoje uwagi przekazał nam krótko przed tragedią smoleńską. Wierzymy, że spełniliśmy jego oczekiwania.

Adam Dziurok
Marek Gałęzowski
Łukasz Kamiński
Filip Musiał
 
ze wstępu do książki

Gdzie kupić publikacje:

KsięgarnieKsięgarnia internetowaOddziały IPN Sprzedaż wysyłkowa

do góry