E-Księgarnia
29 czerwca 2022 odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. kpt. Władysława Dobrowolskiego. Rozpoczeły się one mszą św. w kościele NMP Królowej Różańca Świętego w Gdańsku Przymorzu o godz. 10.00. O godz. 12.30 na Cmentarzu Łostowickim w Gdańsku mialo miejsce wystawienie trumny i uroczyste zlożenie ciała w grobie.
Żegnając kpt. Władysława Dobrowolskiego prezes IPN dr Karol Nawrocki, podkreślił, że był on jego przyjacielem i nauczycielem:
Kapitan Władysław Dobrowolski przez ostatnie 15 lat rozgrzewał w sercu moim i w sercach moich rówieśników żar wielkiej miłości do historii i Polski.
Po 19 stycznia 1945 odczytał ostatni rozkaz Komendanta Głównego Armii Krajowej Leopolda Okulickiego „Niedźwiadka”: Dalszą swą pracę prowadźcie w duchu odzyskania pełnej niepodległości Państwa i ochrony ludności cywilnej polskiej przed zagładą. Przeczytał ten rozkaz, zrozumiał go i całe swoje życie poświecił, żeby go realizować.
Wspominając działalność kpt. Dobrowolskiego w strukturach Klubu Inteligencji Katolickiej i opozycji antykomunistycznej prezes IPN podkreślił, że:
Śp. Władysław Dobrowolski był zawsze i wszędzie tam, gdzie potrzebowała go wolna i niepodległa Polska.
Polska potrzebowała go też po roku 1989 r. – z jednej strony jako Świadka Historii, a z drugiej strony jako człowieka, który był uosobieniem wartości II Rzeczypospolitej. (…) Polska potrzebowała Władysława Dobrowolskiego także jako tego, który był zawsze semper fidelis – zawsze wierny swoim kompanom z pola bitwy, o których nigdy nie zapomniał.
Prezes Nawrocki wspomniał wspaniałą działalność zmarłego kapitana na niwie upamiętnień: stawianie pomników i fundowanie tablic, dbałość o groby kombatantów i poległych w obronie ojczyzny, opiekę nad cmentarzami.
W uroczystościach pogrzebowych wzięli udział także prof. Jerzy Grzywacz ps. „Tapir” – prezes Okręgu Pomorskiego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej oraz Bogusław Gołąb – prezes Związku Solidarności Polskich Kombatantów.
***
Kapitan Władysław Dobrowolski (ur. w 1927 r.) był żołnierzem Armii Krajowej, do której wstąpił mając 16 lat. W czasie wojny podlegał Augustowi Emilowi Fieldorfowi „Nilowi”. Miłość do ojczyzny wyniósł z rodzinnego domu o silnych tradycjach wojskowych. Pradziadek kapitana walczył w powstaniu listopadowym, a dziadek w styczniowym.
Z Pomorzem związał się w 1947 roku. Był absolwentem Wyższej Szkoły Handlu Morskiego (1950) i Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie (1965). Po wojnie pracował w branży połowowej i okrętowej. Współorganizował działania Klubu Inteligencji Katolickiej w Gdańsku (1979–1980).
Działacz „Solidarności” (od sierpnia 1980), członek Ośrodka Prac Społeczno-Zawodowych przy Międzyzakładowym Komitecie Założycielskim „S” Gdańsk, zastępca kierownika Wszechnicy Związkowej „S”.
W stanie wojennym działacz podziemnej „Solidarności”. Współorganizował spotkania Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej, współpracownik podziemnego „Biuletynu” Tymczasowej Komisji Zakładowej Stoczni Gdańskiej i członek redakcji „Informatora” Tymczasowej Komisji Zakładowej Gdańskiej Stoczni Remontowej.
Działacz komisji charytatywnej przy kościele św. Brygidy. Rozpracowywany przez gdańską SB w ramach sprawy operacyjnego sprawdzenia krypt. „Kolporterzy” (1984).
Organizator protestów i referendum w sprawie budowy elektrowni jądrowej Żarnowiec (1986–1990); współzałożyciel Oddziału Gdańskiego Polskiego Klubu Ekologicznego i Fundacji Poszanowania Energii na Politechnice Gdańskiej.
Działacz organizacji kombatanckich: Porozumienia Niepodległościowych Związków Kombatanckich oraz Rady Kombatantów i Osób Represjonowanych.
Wielokrotnie odznaczany, m.in. Medalem Wojska (1948, Londyn), Krzyżem Partyzanckim ZBoWiD (1980, nie przyjął), Krzyżem AK (1982, Londyn), Krzyżem Semper Fidelis i Złotym Krzyżem Zasługi (2006), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007). Kapitan był laureatem I edycji Nagrody Honorowej „Świadek Historii” w 2014 r. przyznanej przez Oddział IPN w Gdańsku.