Nawigacja

Uroczystości

Wręczenie Krzyża Wolności i Solidarności Krystynie i Karolowi Skibińskim – Wrocław, 21 stycznia 2021

21 stycznia 2021 r. w siedzibie Instytutu Pamięci Narodowej we Wrocławiu odbyła się uroczystość wręczenia Krzyży Wolności i Solidarności. W imieniu prezesa Instytutu Pamięci Narodowej dr. Jarosława Szarka wręczył je dyrektor Oddziału IPN we Wrocławiu dr Andrzej Drogoń. Odznaczenia otrzymali Krystyna i Karol Skibińscy.

Przyznane Krzyże Wolności i Solidarności są z jednej strony wyrazem podziękowania dla działaczy opozycji demokratycznej, a z drugiej symbolem naszej pamięci, która nie może zniknąć.

Dyrektor Drogoń wyraził wdzięczność za poświecenie, które na przestrzeni lat okazali państwo Skibińscy. Jednocześnie podkreślił, że wręczając odznaczenie nie można zapomnieć również o rodzicach uhonorowanych, którzy dla ojczyzny zapłacili najwyższą cenę.

Karol Skibiński, w imieniu swoim i małżonki, podziękował za uhonorowanie ich działalności na rzecz wolnej Polski. Jednocześnie podkreślił, że wielu było takich jak oni i nie można zapominać o tym, iż taką pracę jak oni wykonywało wiele, także nieznanych osób.

Krystyna Skibińska urodziła się w 1939 r. w Wilnie. Na początku lat 80 XX w. pracowała w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Przemysłu Maszynowego Leśnictwa we Wrocławiu, gdzie od września 1980 r. była członkinią NSZZ „Solidarność”, a w 1981 r. została wybrana do Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego w okresie od 29 grudnia 1981 r. do listopada 1982 r. była dublerką ps. Ola swego męża Karola Skibińskiego, szefa Oddziału PAX-Batory w Zgrupowaniu Brata (organizatorem był Tadeusz Świerczewski), tj. podziemnej struktury około 20 wrocławskich zakładów pracy podlegających Regionalnemu Komitetowi Strajkowemu (RKS) NSZZ „Solidarność” Dolny Śląsk. Kolportowała ulotki i podziemne pisma, m.in. „Z Dnia na Dzień” oraz była łączniczką. Od maja do września 1982 r. uczestniczyła w spotkaniach RKS z udziałem ukrywających się Władysława Frasyniuka i Barbary Labudy. 7 listopada 1982 r. została zatrzymana, od 9 listopada była internowana, przetrzymywana w areszcie KW MO we Wrocławiu, następnie od 7 grudnia 1982 r. internowanie zamieniono na aresztowanie. Osadzono ją w Areszcie Śledczym (AŚ) przy Zakładzie Karnym we Wrocławiu (ul. Kleczkowska). W grudniu 1982 r. została zwolniona z pracy. 20 kwietnia 1983 r. została skazana przez Sąd Rejonowy Wrocław-Krzyki na karę 1,5 roku pozbawienia wolności w zawieszeniu na 3 lata. W latach 1983–1989 współpracowała z Barbarą Sarapuk z Solidarności Walczącej, którą poznała w AŚ.

Karol Marian Skibiński urodził się w 1939 r. w Warszawie. W latach 70. i 80. XX w. był członkiem Klubu Inteligencji Katolickiej we Wrocławiu, a w latach 1986–1988 jego wiceprzewodniczącym. Od 1978 r. we wrocławskich kościołach był współorganizatorem Tygodni Kultury Chrześcijańskiej, podczas których odbywały się niezależne wykłady, spotkania, koncerty i spektakle z ludźmi opozycji, nauki i niezależnej kultury. Od 29 grudnia 1981 r. do listopada 1982 r. współorganizował z żoną Krystyną oraz był szefem ps. Gustaw Oddziału PAX-Batory (obejmował ok. 20 zakładów pracy we Wrocławiu) w Zgrupowaniu Brata zorganizowanym przez Tadeusza Świerczewskiego, który był częścią Regionalnego Komitetu Strajkowego (RKS) NSZZ „Solidarność” Dolny Śląsk. Odpowiadał za przepływ informacji w strukturze, koordynację protestów w zakładach pracy oraz kolportaż prasy podziemnej. Po aresztowaniu w październiku 1982 r. Władysława Frasyniuka i Barbary Labudy, a w listopadzie 1982 r. Piotra Bednarza i swej dublerki-żony Krystyny, w następnych latach do 1989 r. został współpracownikiem RKS oraz wrocławskiej Kurii. 

do góry