Walka z religią

        Władze bolszewickie walczyły z religią na różne sposoby już od przewrotu październikowego. Kampania walki z religią nabrała rozmachu w momencie rozpoczęcia masowej kolektywizacji, wielokrotnie podstawą do rozkułaczania chłopów był nie ich stan majątkowy, a stosunek do wiary. W okresie świąt Bożego Narodzenia 1929/1930 r. zapędzano chłopów i robotników do kin, teatrów, na „uświadamiające” spotkania. Tłumaczono im, że „walka z religią jest walką o socjalizm, że religia to opium dla mas”. Często zmuszano obecnych do uchwalania petycji do władz, w których żądano zamknięcia „domów modlitwy” i przekazania ich na „cele kulturowe”. Urządzano zbiórki obrazów oraz innych przedmiotów kultu i publicznie je palono. Na masową skalę zaczęto zdejmować dzwony ze świątyń i przekazywać je fabrykom do przetopienia. Bardzo często dochodziło do profanacji świątyń, niejednokrotnie znęcano się przy tym nad księżmi i wierzącymi.
       Kościół katolicki na Ukrainie zlikwidowano w 1938 r. Represje w takim samym stopniu dotknęły też wyznawców innych religii, w tym Ukraińskiej Autokefalicznej Cerkwi Prawosławnej (którą oskarżono o to, że wspierała ukraiński nacjonalizm). Jej ostateczna likwidacja nastąpiła w 1936 r.