Nawigacja

Maraton Pokoju

Monte Cassino

Kolejny bieg miał miejsce 11 maja 2019 na pamiątkę i w hołdzie żołnierzom poległym pod Monte Cassino

Najlepszy czas mieli Agnieszka Żurawska oraz Wojciech Skory.  Starterem w biegu był  ppłk  Antoni Łapiński – jedyny żyjący w Warszawie uczestnik bitwy.

W 75. rocznicę krwawej bitwy, 19 maja 2019 z centrum miasta Cassino na szczyt góry trasą długości 10 km pobiegnie kilkuset zawodników, w tym kilkudziesięciu z Polski. W przygotowanie wyjazdu do Włoch zaangażowały się w tym roku trzy kluby – Nowotomyski Klub Biegacza CHYŻY, Królewski Klub Biegacza z siedzibą w Warszawie i Klub Sportowy Polskie Himalaje. Kluby te aktywnie biorą udział w cyklicznym Maratonie Pokoju.

Fotorelacja z biegu 11 maja 2019 w Warszawie

 

Bitwa o Monte Cassino (17 stycznia – 19 maja 1944)

Bitwa o Monte Cassino (zwana także bitwą o Rzym) to w rzeczywistości cztery starcia stoczone przez wojska alianckie z Niemcami.

Po udanych lądowaniach aliantów w Kalabrii, Tarencie i Salerno na początku września 1943 roku, i po kapitulacji Włoch w tym samym miesiącu, siły niemieckie zaczęły się powoli wycofywać na północ, przygotowując jednocześnie tzw. Linię Gustawa – silnie ufortyfikowany i trudny do zdobycia pas umocnień obronnych, przebiegający w najwęższym miejscu Półwyspu Apenińskiego. Przez wieki obrona Włoch przed najeźdźcami z południa koncentrowała się właśnie w wąskim przejściu pomiędzy pasami gór pod Monte Cassino. Tu stoczono jedną z najbardziej zaciętych bitew II wojny światowej.

15 maja 1944 r. 256 nadlatujących falami alianckich bombowców (B-17, B-25 i B-26) zrzuciło na Monte Cassino 576 ton bomb, zamieniając zabytkowy klasztor (zbudowany w roku 529) w stos gruzów. Nie zostały zniszczone grube mury przyziemia i liczne pomieszczenia poniżej poziomu gruntu, które po bombardowaniu stały się silnymi punktami niemieckiej obrony.

Kolejno wzgórze próbowały zdobyć doświadczone odziały Brytyjczyków, Hindusów i Nowozelandczyków.  Po nieudanych akcjach alianckich brygad i dywizji główną siłę atakującą czwartego natarcia (operacja „Honker”, 11–19 maja) miał stanowić 2 Korpus Polski gen. Władysława Andersa. Mimo silnego ognia zaporowego artylerii niemieckiej, ostrzału z broni strzeleckiej i maszynowej z doskonale zamaskowanych bunkrów, pomimo ponoszonych strat i wycieńczenia Polakom udawało się zajmować kolejne pozycje. W nocy 17/18 maja 1944 Niemcy opuścili klasztor, obawiając się okrążenia. Rankiem nad Monte Cassino powiewała już polska flaga.

dr Mateusz Marek

do góry