E-Księgarnia
W cyklu „Rówieśnicy Niepodległej” odbyło się spotkanie historyczno-wspomnieniowe poświęcone postaci Stanisława Biziora ps. „Śmigło”, „Eam” (15 kwietnia 1918-4 marca 1952). To kolejny – po Józefie Franczaku „Lalusiu” – Rówieśnik Niepodległej, który oddał życie za Jej wolność.
Wydarzenie rozpoczęło się od mszy św. w intencji zmarłego Stanisława Biziora, która została odprawiona w kościele św. Mikołaja w Szczebrzeszynie. Następnie zebrani udali się pod pomnik Armii Krajowej i tablicę upamiętniająca por. Tadeusza Kuncewicza ps. „Podkowa”, gdzie zostały złożone wieńce i zniczę.
W czasie spotkania, który odbyło się w Miejskim Domu Kultury w Szczebrzeszynie, dyrektor IPN Lublin Marcin Krzysztofik zajął się tematem poszukiwań doczesnych szczątków „Eama” wrzuconych przez komunistów do bezimiennego dołu, a także innych żołnierzy podziemia niepodległościowego na Lubelszczyźnie; Wojciech Kondrat opowiedział o staraniach pasjonatów i społeczników, by Marian Pilarski ps. „Jar” – dowódca II Inspektoratu Zamojskiego – i Stanisław Bizior, jego wierny towarzysz broni, mieli pochówek godny bohaterów. Wystąpienie Magdaleny Bizior-Mikos dotyczyło wspomnień i historii związanych z Niezłomnym. Zebrana młodzież ze Szkoły Podstawowej nr 1 w Szczebrzeszynie, władze miasta, a także mieszkańcy mogli zapoznać się również z filmem Bogdny Bender-Motyki (TVP 3 Lublin) z pogrzebu „Jara” i „Eama”. W spotkaniu oprócz Magdaleny Bizior-Mikos uczestniczyli inni człowie rodziny kpt. Biziora. Podczas trwania wydarzenia zostaly rozdane broszury informacyjne o „Eamie” przygotowane przez Oddziałowe Biuro Edukacji Narodowej IPN w Lublinie.
***
Stanisław Bizior – pseud. „Śmigło”, „Eam”, ppor. rez., żołnierz Związku Walki Zbrojnej – AK i Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość
Urodził się 15 kwietnia 1918 r. w Szczebrzeszynie, był synem Pawła i Katarzyny z d. Jóźwiakowskiej. W 1940 r. wstąpił do ZWZ, pełniąc służbę w oddziale Tadeusza Kuncewicza „Podkowy”. Ukończył konspiracyjny Kurs Podchorążych Rezerwy. Po wkroczeniu Sowietów został zmobilizowany do WP. Zdezerterował z kursu oficerskiego w Zjednoczonej Szkole Lotniczej WP w Zamościu. Wiosną 1946 r. podjął działalność konspiracyjną w Obwodzie WiN Zamość, obejmując funkcję komendanta żandarmerii. W maju 1946 r. brał udział w akcji rozbicia więzienia w Zamościu, w wyniku której uwolniono ponad 300 więźniów. Ujawnił się 31 marca 1947 r. przed PUBP w Zamościu. W marcu 1948 r. wstąpił do II Inspektoratu Zamojskiego AK pod dowództwem Mariana Pilarskiego „Jara”. Pełnił funkcję dowódcy żandarmerii, a zarazem komendanta Rejonu Sitaniec w Obwodzie Zamość. Aresztowany 13 kwietnia 1950 r. w Zamościu przez funkcjonariuszy WUBP w Lublinie. Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Lublinie z 16 października 1951 r. skazany na karę śmierci, którą wykonano 4 marca 1952 r. w więzieniu na Zamku w Lublinie.
Szczątki Stanisława Biziora odkryto 23 stycznia 2017 r. na Cmentarzu Rzymskokatolickim przy ul. Unickiej w Lublinie. 14 października 2017 r. jego szczątki spoczęły w krypcie Bazyliki w Radecznicy.