21 listopada 2014 r. wSali Kameralnej Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiegow Rzeszowie prezes IPN dr Łukasz Kamińskidokonał wręczenia odznaczeń państwowych – KrzyżyKawalerskich Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyży Wolności i Solidarności.
Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski odznaczeni zostali:
- Kazimierz Jarząb
- Jerzy Kazimierz Kopeczek
Krzyżem Wolności i Solidarności odznaczeni zostali:
- Andrzej Kazimierz Barwiński
- Jan Władysław Berek
- Małgorzata Mirosława Czwarno-Sieroń
- Lesław Antoni Granat
- Andrzej Józef Kozioł
- Andrzej Jan Kucharski
- Stanisław Łakomy
- Ryszard Rogoziński
Biogramy odznaczonych
Kazimierz Jarząb, s. Stanisława, ur. 7 marca 1932 r. w Dębicy – od 1952 r. był związany zawodowo z WytwórniąSprzętu Komunikacyjnego PZL-Mielec. Od września 1980 r. dział w NSZZ„Solidarność", w lutym 1981 r. został wybrany na przewodniczącego KomisjiZakładowej tego związku. W dniach od 13 grudnia 1981 r. do 2 czerwca 1982 r. był internowany wośrodkach odosobnienia w Uhercach i Łupkowie. W listopadzie 1982 r. był jednymze współzałożycieli Regionalnej Komisji Wykonawczej „Solidarność" RegionuPodkarpacie, był również autorem tekstów zamieszczanych w podziemnym piśmie „SolidarnośćPodkarpacka". W związku z prowadzoną działalnością został zatrzymany na 48godzin w dniach od 5 do 7 marca 1984 r., zastosowano wobec niegorównież dozór MO, jako środek zapobiegawczy. Śledztwo prowadzone w tej sprawiezostało umorzone 24 lipca 1984 r. przez wiceprokuratora ProkuraturyWojewódzkiej w Krośnie na podstawie ustawy o amnestii. Po częściowym rozbiciu struktur RKW „Solidarność" Regionu Podkarpacie w1984 r. K. Jarząb działalność opozycyjną kontynuował w ramach KomisjiCharytatywnej przy aptece leków zagranicznych przy kościele Świętej Trójcy wKrośnie oraz Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy kościele Podwyższenia KrzyżaŚwiętego w Krośnie. Oba te ośrodki stanowiły przedłużenie działalnościwspomnianej struktury podziemnej „Solidarności". W 1986 r. został zwolniony dyscyplinarnie z pracy.Pracował następnie jako technolog wZakładach Remontowych Sprzętu Energetycznego w Męcince. Od 1989 na rencie.
Jerzy Kazimierz Kopeczek, s. Alfreda, ur. 25 listopada 1950 r. w Bielsku Białej – w kwietniu1968 r. został zatrzymany, przesłuchany, a następnie jako uczeń XI klasy LO wOleśnie wydalony ze szkoły w związku z kolportażem w marcu tego roku ulotek iodezw odnoszących się do strajków studenckich. W następstwie tych wydarzeń byłrównież kilkukrotnie przesłuchiwany w Komendzie Wojewódzkiej MO we Wrocławiujako student Politechniki Wrocławskiej. Po ukończeniu studiów w latach 1976–1983 pracował w Hucie Stalowa Wola(HSW). We wrześniu 1980 r. został wybrany na przewodniczącego Komisji WydziałowejNSZZ „Solidarność" w HSW, angażował się również w działania związane zutworzeniem MKZ NSZZ „Solidarność" w Stalowej Woli. 14 grudnia 1981 r. był jednym z współorganizatorów dwugodzinnego strajkuprotestacyjnego w HSW, w którym wzięło udział ok. dwóch i pół tysiąca pracowników.15 grudnia 1981 r. został zatrzymany i internowany w Ośrodku Odosobnienia wZałężu k. Rzeszowa. Po zwolnieniu z internowania 29 kwietnia 1982 r. próbował wwarunkach konspiracyjnych kontynuować działalność związkową. W związku z tymidziałaniami został powołany na przeszkolenie rezerwy w Jednostce Wojskowej 3466w Czerwonym Borze, gdzie przebywał od 5 listopada 1982 r. do 3 lutego 1983 r.Został również zwolniony z pracy w HSW. Od 1983 r. był autorem tekstów oraz redaktorem pism podziemnych: „BiuletynuInformacyjnego Tymczasowej Komisji Zakładowej NSZZ »S« Kombinatu PrzemysłowegoHuty Stalowa Wola"; „Nie" oraz „SMiS. Stalowowolskiego Miesięcznika»Solidarność«". Również w tym czasie wraz z Ewą Kuberną współtworzył i działałw Duszpasterskim Ośrodku Kultury Chrześcijańskiej przy parafii Matki BożejKrólowej Polski w Stalowej Woli, w którym organizowano pomoc dla osóbrepresjonowanych i w którym spotykali się działacze opozycji. W latach1987–1991 pracował jako instruktor, a następnie kierownik punktukonsultacyjnego MONAR w Stalowej Woli. Pracował również w Zespole Szkół w Stalowej Woli oraz wWojewódzkim Ośrodku Metodycznym w Tarnobrzegu. Pełnił ponadto funkcję radnegoMiasta Stalowa Wola, a w latach 1994–1998 był delegatem do Sejmiku Wojewódzkiego wTarnobrzegu.
Andrzej Kazimierz Barwiński, s. Zygmunta, ur. 6 czerwca 1954 r. w Stalowej Woli – od 1976 r.pracował w Hucie Stalowa Wola (HSW). Od września 1980 r. należał do NSZZ„Solidarność", pełniąc obowiązki zastępcy przewodniczącego Komisji Wydziałowejtego związku. W ramach represji za działalność związkową od 5 listopada 1982 r.do 3 lutego 1983 r. był powołany na przeszkolenie rezerwy w JednostceWojskowej 3466 w Czerwonym Borze. Od 1983 r. zajmował się kolportażem wydawnictw podziemnych, m.in. naterenie HSW. W związku z prowadzoną działalnością kolporterską zostałzatrzymany 13 czerwca 1984 r., a następnie tymczasowo aresztowany na okrestrzech miesięcy. Był przetrzymywany w aresztach śledczych w Sandomierzu iZałężu k. Rzeszowa. Został zwolniony 28 lipca 1984 r. na mocy amnestii. W latach 1983–1988 działał w Duszpasterstwie LudziPracy przy parafii Matki Boskiej Królowej Polski w Stalowej Woli orazwspółpracował z funkcjonującym przy tej parafii Duszpasterskim OśrodkiemKultury Chrześcijańskiej. Od 1985 r. należał również do Tymczasowej KomisjiZakładowej NSZZ „Solidarność" w HSW oraz Rady Pracowniczej HSW. W latach 1989–1991 wchodził w skład Prezydium KZ NSZZ„Solidarność" w HSW. Pełnił również funkcjęwiceprzewodniczącego Rady Powiatu Stalowowolskiego w latach 1998–2002, a od 2006 r. jestradnym Miasta Stalowa Wola.
Jan Władysław Berek, s. Jakuba, ur. 7 lipca 1942 r. w Kamienicy Dolnej – od 1971 r. pracował w Kombinacie Rolno-Przemysłowym „Igloopol" w Dębicy.W 1980 r. został członkiem Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność" w „Igloopolu",działał również w NSZZ RI „Solidarność" w Brzostku. 13 grudnia 1981 r. do godzin wieczornych brał udział wstrajku okupacyjnym w Urzędzie Gminy w Brzostku. 16 grudnia 1981 r. zostałzatrzymany za udział we wspomnianym strajku, a następnego dnia internowany wOśrodku Odosobnienia w Załężu k. Rzeszowa. Po zwolnieniu z internowania 5 marca1982 r. kontynuował pracę w „Igloopolu". Za swoją wcześniejszą działalnośćzwiązkową był represjonowany w pracy. Prowadził prywatną działalnośćgospodarczą. Obecnie na emeryturze.
Małgorzata Mirosława Czwarno-Sieroń, c. Antoniego, ur. 12 sierpnia 1956 r. w Stalowej Woli – w latach1979–1980 pracowała jako inspektor w Hucie Stalowa Wola. W 1981 r. zostałaoddelegowana do pracy w Prezydium Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność" w HucieStalowa Wola. Po 1985 r. pracowała jako radca prawny w różnychprzedsiębiorstwach na terenie Stalowej Woli. 14 grudnia 1981 r. w jej mieszkaniu odbyło się zebranie działaczySolidarności ze Stalowej Woli, podczas którego podjęto decyzję o utworzeniukonspiracyjnych struktur związkowych. W tym okresie znalazła się w grupie osóborganizujących pomoc internowanym, aresztowanym i ich rodzinom. W drugąrocznicę podpisania porozumień sierpniowych uczestniczyła w akcji emisji przezradiowęzeł zakładowy Huty Stalowa Wola audycji Radia „S". W latach 1985–1987 kolportowała wydawnictwa podziemne, m.in. pisma:„Godność", „Tygodnik Mazowsze", „Biuletyn Informacyjny TKZ NSZZ »Solidarność«Kombinatu Przemysłowego Huta Stalowa Wola" oraz bezdebitowe wydawnictwaksiążkowe. Od 1987 roku współpracowała z Komisją Interwencji i Praworządności„S" oraz Duszpasterskim Ośrodkiem Kultury Chrześcijańskiej w Stalowej Woli. W 1988 r. występowała jako obrońca członków Komitetu Założycielskiego „S"Pracowników Huty Stalowa Wola przed Kolegium ds. Wykroczeń przy PrezydencieMiasta Stalowa Wola. Była ponadto redaktorką i autorką tekstów zamieszczanych wpiśmie „SMiS" (Stalowowolski Miesięcznik Solidarności – Gazeta Ruchu) orazporad prawnych w podziemnym piśmie młodzieży „Obecni". Zawodowo związana zprzedsiębiorstwami i instytucjami w Stalowej Woli.
Lesław Antoni Granat, s. Emila, ur. 8 kwietnia 1958 r. w Rzeszowie – w październiku 1980r., jako student, był jednym z współzałożycieli NZS w Wyższej SzkolePedagogicznej w Rzeszowie. W lutym 1981 r. uczestniczył w strajku studentówWSP, był również autorem opracowań graficznych pism wydawanych przez NZS, takichjak: „Kontrapunkt", „CIA", „Gadom". Od 1981 r. jako nauczyciel w SzkolePodstawowej nr 22 w Rzeszowie należał do NSZZ „Solidarność". Był organizatorem lub współorganizatorem niezależnych wystaw artystycznychprezentujących idee niepodległościowe. Między innymi w czerwcu 1981 r. – wystawygrafiki „Związane z..." w Osiedlowym Domu Kultury Nowe Miasto w Rzeszowie,zamkniętej w wyniku interwencji władz. W listopadzie 1984 r. – wystawy „Ideaniepodległościowa w pocztówce polskiej w latach 1905–1924", zorganizowanej wdolnym kościele Najświętszego Serca Jezusowego w Rzeszowie, a w maju 1985 r. – wystawy poświęconej pamięci marszałka Józefa Piłsudskiego, zorganizowanej wdomu katechetycznym parafii świętych Wojciecha i Stanisława w Rzeszowie. W tymokresie wykonał szereg plakatów niezależnych, rozpowszechnianych w drugimobiegu. W drugiej połowie lat osiemdziesiątych zaprojektował również medal„Katyń 1940",który został następnie odlany w pracowni Hajduka. W latach 1985–1988 był autorem zaproszeń orazodpowiadał za oprawę plastyczną organizowanych w Rzeszowie Katolickich TygodniHistorycznych. W latach 1988–1989 opracowywał szatę graficzną kwartalnikaspołecznego „Ultimatum", a w latach 1989–1990 – pisma „Solidarność Trwa". W kwietniu 1989 r. wszedł w składKomitetu Obywatelskiego „Solidarność" w Rzeszowie. Od 2005 r. na emeryturze.
Andrzej Józef Kozioł, s. Stanisława, ur. 19 września 1952 r. w Krośnie – od 1970 r.pracował w WSK „PZL - Krosno". Od września 1980 r. należał do NSZZ„Solidarność". Po wprowadzeniu stanu wojennego kontynuował działalność związkową. Międzyinnymi w listopadzie 1982 r., podczasperegrynacji kopii obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej w Krośnie, wziął udziałw spotkaniu działaczy „Solidarności". W 1983 r. wszedł w skład RegionalnejKomisji Koordynacyjnej Regionu Podkarpacie NSZZ „Solidarność". Wraz z żoną byłczłonkiem redakcji i drukarzem pisma wspomnianej struktury podziemnej, noszącegotytuł „Solidarność Podkarpacka". W związku z prowadzoną działalnością zostałaresztowany 12 marca 1984 r. W areszcie śledczym w Krośnie przebywał do11 maja 1984, był wielokrotnie przesłuchiwany, w jego mieszkaniu przeprowadzonorównież rewizję. Postępowanie karne w stosunku do A.J. Kozioła i innychdziałaczy RKK Regionu Podkarpacie zostało umorzone namocy amnestii postanowieniem SąduWojewódzkiego w Krośnie z dnia 24 lipca 1984 r. Od 1985 r. działał w KIK w Krośnie, w kolejnym zaśroku został współzałożycielem Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy kościele oo.Kapucynów w Krośnie. Od grudnia 1988 r. należał do inicjatorów reaktywowaniaNSZZ „Solidarność" w WSK „PZL-Krosno", wchodząc w marcu 1989 r. w składKomitetu Organizacyjnego „Solidarność" we wspomnianym zakładzie pracy. W 1989r. podjął również działalność w ramach Wojewódzkiego Komitetu Obywatelskiego„Solidarność" w Krośnie. Pracował w RzeszowskichZakładach Gazowniczych, a od 2003 na kierowniczych stanowiskach w RafineriiJedlicze SA. W latach 1994–1997 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego RadyMiasta Krosno. Był posłem Rzeczypospolitej Polskiej III kadencji (1997–2001),radnym Sejmiku Województwa Podkarpackiego oraz zastępcą przewodniczącego RadyMiasta Krosna (2006–2010).
Andrzej Jan Kucharski, s. Edwarda, ur. 1 stycznia 1946 r. w Rzeszowie – w 1968 r. zostałrelegowany ze studiów na AGH w Krakowie za udział w wiecach studenckich. Wlatach 1973–1990 pracował w Inwestprojekcie w Rzeszowie. W 1980 r. zostałprzewodniczącym Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność" w Inwestprojekcie orazwszedł w skład MKZ NSZZ „Solidarność" w Rzeszowie. Po wprowadzeniu stanu wojennego organizował pomoc dla rodzin osóbinternowanych oraz kolportował prasę podziemną. Od 20 lutego do 30 czerwca 1982r. był internowany w Ośrodku Odosobnienia w Załężu k. Rzeszowa. Po zwolnieniu zinternowania kontynuował nielegalną działalność w ramach Porozumienia PrasowegoSolidarność Zwycięży oraz redagował w 1983 r. biuletyn społeczno-polityczny„Informator Rzeszowski". Na przełomie lat 1983/1984 wraz z Antonim Kopaczewskimi Januszem Szkutnikiem założył rzeszowski Oddział „Solidarności Walczącej". Do1989 r. pełnił również funkcję przewodniczącego Komitetu Wykonawczego tejnielegalnej struktury opozycyjnej, a w latach 1984–1989 redagował jej organprasowy „Galicja". W okresie od 1 czerwca do 25 lipca1984 był tymczasowo aresztowany w wyniku dochodzenia Wydziału Śledczego WUSW wRzeszowie, prowadzonego w związku z jego udziałem w manifestacji w dniu 3 maja1984 r. w Rzeszowie. Z aresztu został zwolniony po umorzeniu dochodzenia napodstawie ustawy o amnestii. Jako działacz opozycyjny był wielokrotnie zatrzymywanyprzez funkcjonariuszy SB na 48 godzin, przesłuchiwany, przeprowadzano rewizje wjego domu, był również pięciokrotnie skazywany przez kolegia ds. wykroczeń nakary grzywny.
Stanisław Łakomy, s. Romana, ur. 17 maja 1940 r. w Siemkowicach– w latach 1963–1985 pracował w Miejskim Przedsiębiorstwie Komunikacyjnym wRzeszowie (MPK). W sierpniu 1980 r. został przewodniczącym Komitetu Strajkowegow MPK oraz członkiem Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność" w tymprzedsiębiorstwie, ponadto pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu ZakładowegoNSZZ „Solidarność" MPK oraz wszedł w skład Prezydium MKZ w Rzeszowie. Po wprowadzeniu stanu wojennego był dwukrotnie internowany: od 13 grudnia1981 r. do 11 stycznia 1982 r. oraz od 30 sierpnia do 11 września 1982 r. wośrodkach odosobnienia w Załężu k. Rzeszowa i Uhercach. W latach 1982–1989wchodził w skład Regionalnej Komisji Wykonawczej „Solidarność" w Rzeszowie,pełniąc w 1989 r. funkcję jej wiceprzewodniczącego. W ramach prowadzonej działalności m.in. organizował niezależne uroczystościrocznicowe oraz kolportował wydawnictwa podziemne. W lipcu 1984 r.współorganizował Duszpasterstwo Ludzi Pracy przy parafii Najświętszego SercaJezusowego w Rzeszowie. W związku z prowadzoną działalnością został w 1985 r.zwolniony z pracy, następnie przebywał na rencie. W 1989 r. działał w KomitecieObywatelskim „Solidarność" w Rzeszowie.
Ryszard Rogoziński, s. Jana, ur. 26 maja 1952 r. w Nowym Lubuszu– w latach 1974–1990 pracował jako projektant i kierownik Zespołu Projektowegow Pracowni Konserwacji Zabytków Oddział w Rzeszowie. W latach 1982–1989 działał w strukturach podziemnych, wchodząc w składkierownictwa Regionalnej Komisji Wykonawczej NSZZ »Solidarność« w Rzeszowie. Wramach prowadzonej działalności m.in. udostępniał swoje mieszkanie jako punktobserwacyjny, z którego dokumentowano przebieg manifestacji rocznicowych wRzeszowie, organizował kolportaż prasy i wydawnictw podziemnych w regionie,drukował i redagował pisma „Solidarność Trwa" oraz „Trwamy". 21 maja 1987 r. został ukarany przez Kolegium ds. Wykroczeń przyPrezydencie Miasta Rzeszowa karą grzywny w wysokości 35 tys. zł za próbęrozpowszechniania nielegalnych wydawnictw w dniu 24 kwietnia 1987 r. wRzeszowie. W kwietniu 1989 r. współorganizował Komitet Obywatelski „Solidarność" wRzeszowie. Podczas wyborów czerwcowych był pełnomocnikiem tego Komitetu wWojewódzkiej Komisji Wyborczej. Od 1991 prowadzibiuro projektowe.