Józef Koniuszewski, urodzony 11 kwietnia 1907 r. w Krakowie, syn Stanisława i Józefy z d. Hopcas. Ukończył architekturę na Politechnice Lwowskiej. W 1931 r. odbywał przeszkolenie wojskowe w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie. W 1937 r., po ćwiczeniach rezerwy w 5. baonie saperów, mianowany porucznikiem. Pracował i mieszkał w Krakowie przy ul. Bema 4. Po 17 września 1939 r. dostał się do sowieckiej niewoli. Osadzono go w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 r. został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD i pochowany w katyńskim lesie. Był żonaty z Aleksandrą. W czasie prac ekshumacyjnych w 1943 r. jego zwłoki oznaczono numerem 1093.